vrijdag 6 maart 2009

Un, deux, trois........


Joepie, ik kan eindelijk weer eens doorwerken met voeren en strooien!

Wat was er aan de hand? Nou, verschillende dingen. Het begon met Truus, de jongste en veruit kleinste van de olijke tweeling. Zij heet natuurlijk geen Truus want haar naam begint met een 'E', officieel is haar naam Excuse. Hmmmmm.......... Truus dus!

Maar Truus is zo klein dat ze niet makkelijk hooisprietjes en korreltjes van de voergang kon eten. Want deed de donder? Gewoon door het voerhek heen de voergang op! Maar de terugweg kon ze niet altijd weer vinden. Dus een paar dagen was het voor mij: 2 hokken strooien, Truus naar mama, 2 hokken strooien, Truus naar mama.... etc. Dat ging nog redelijk goed want ik hoefde alleen het hek open te zetten en Truus te roepen en daar ging ze, net een hondje.

Maar haar zusje Extase vond het wel interessant, vooral ook de stiertjes in het hok naast haar dus een paar dagen geleden konden we Extase tussen de stiertjes weg halen, dat nam al wat meer tijd in beslag!

En gisteren was het helemaal erg; Truus ging op onderzoek en ontdekte dat er een openstaande schuifdeur naar buiten was en Extase werd bijna plat geduwd door spelende stiertjes........ Toen hebben we de beide dames met mama naar een hok in de grote stal gedaan waar ze niet konden ontsnappen!

Deze dames waren de leuke tijd-in-beslag-nemers. Wat de afgelopen dagen ook lang duurde was het stro strooien. De plakken zaten zo vast op elkaar dat ik de hooivork er niet in kreeg geprikt. Mijn lief heeft dus als een echte gentleman de plakken in de hokken gegooid waar ik ze uit elkaar probeerde te slaan met de hooivork. Dat duurt lang en is een stoffige bezigheid (en ook soms een enge als stiertjes met hoorns mij willen helpen..........). Maar gelukkig is deze slechte baal op! De stroleverancier moet wel met hele goede voorstellen komen willen we nog stro bij hem kopen; gister zijn we de hele middag weg geweest om een nieuwe aandrijfketting voor de strokar te kopen, de oude was gebroken vanwege het plakstro dat geleverd is!

Zo gaat er hier in Frankrijk dus veel tijd zitten in dingen waar je helemaal geen tijd in wil steken. Nee, ik ben nog steeds niet bijgeschreven bij de verzekeringspolis van mijn lief en nee, het hout dat de buurman geleverd heeft brand nog steeds niet goed. Tussendoor blijven we bellen met de moddermaker. Deze meneer zou voor de erfverharding rond de nieuwe stal zorgen, maar het was modderiger dan aan de andere kant van de stal, waar niets gebeurd was! Nadat we hem 2 weken lang elke dag gebeld hadden kwam hij op een avond langs om te kijken. En raad eens wat zijn antwoord was? 'Ja maar meneer, u moest hier ook helemaal niet met zwaar materiaal over rijden'!

Tot tien tellen lukt me nu wel in het Frans........!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust je reactie achter!