dinsdag 21 juli 2009

Ferme pretpark

Afgelopen week had ik een schaduw, vandaar dat ik helemaal niets met deze blog heb gedaan. Nu heb ik wel vaker een schaduw, als de zon schijnt bijvoorbeeld maar deze schaduw is zeven en iets springeriger dan ik ben.

Met andere woorden: ik had mijn stiefnichtje op bezoek, samen met haar vader en mijn zus. Best spannend allemaal; vermaakt zo'n meisje zich hier wel? Dankzij het zwembadje dat wij van haar vader gekregen hadden was die angst wel wat verminderd, maar toch......

Maar toch niets! Zij heeft zich prima vermaakt (en daarmee wij dus ook!). De nieuwe 'John Bier' (John Deere) was de eerste dagen een hit. Niet omdat'ie zo mooi groen is, nee, omdat het een ruime cabine heeft waar je bijna onverdeeld aandacht krijgt en dan ook nog eens kan springen en zwaaien naar papa die niet mee kon op de John Bier. En de cd-speler is getest: kabouter plop en kinderen voor kinderen zijn ruimschoots gedraaid.

Maar het spannendste was natuurlijk de echte regendag die we hadden: wat daarmee? Geen nood; alle kalfjes hebben een prachtig naambord gekregen!

En daarna werd het weer mooier en werden er nog twee kalfjes geboren en was er zelfs nog een bezoek aan een pretpark........

Pfffffffff...... Wat een leuke week maar ik was toch ook wel weer blij dat de rust is wedergekeerd. En ik denk dat vooral de koeien blij zijn, die snapten helemaal niets van zo'n vrolijke spring-in-het-veld!

vrijdag 3 juli 2009

Komt een blondje bij de dokter.....

Afgelopen woensdag kwam ik erachter dat een teek zich tegoed deed aan mij. Een dikke rode vlek met zo ieniemini beestje. Toch met lichte paniek heb ik (heel dapper vond ik zelf) met zo'n speciale pincet het beestje verwijderd.

Snel op internet naar informatie gezocht maar het ringetje dat ik had zag er heel anders uit dan wat ik daar op foto's zag. Zal zo'n vaart dus wel niet lopen dacht ik manmoedig. Maar gisteren begon het toch te kriebelen..... wat als....???

In Nederland twijfel je dan geen moment: je belt de dokter en maakt een afspraak.
Hier gaat dat anders want de dokter doet niet aan afspraken. Geen optie om gistermiddag te gaan (vanwege een pers die vast was gereden in de modder) dus vanmorgen naar het dorp. Om half elf kwamen we bij de dokter om te zien dat zijn spreekuur van 09.00 tot 10.15 uur was en van 14.00 tot 18.00........

Balen maar vol goede moed stapte ik om 14.00 uur de wachtkamer binnen die tjokkievol zat! De schrik sloeg me om het hart: nee toch? Ja dus.
Na 20 minuten wachten zonder dat er iets was gebeurd heb ik de moed opgegeven. Na een rondje gelopen te hebben en wat winkels bekeken toch nog maar eens een blik in de wachtkamer geworpen: nog maar 5 mensen!

Tijdens het wachten kon ik ze goed bestuderen en ik zag dat het dezelfde mensen waren als om 14.00 uur, er waren een paar geholpen en weg.

Toen ik om 17.15 met recept weer buiten op de stoep stond moest ik echt even diep ademhalen en mijn verbazing weg laten ebben: als je hier naar de dokter moet, kan het dus zijn dat je meer dan 3 uur in de wachtkamer zit!

Is dit 'laissez-faire' of 'typisch frans'?