woensdag 30 oktober 2013

Die brave buurman stokkemans

Stokkemans heet in het echt helemaal geen stokkemans natuurlijk, hij heet gewoon Daniel maar wij noemen hem Stokkemans.

Waarom? Jàààren geleden, toen ik hier nog niet bestond zou de boer een club koeien van het ene weiland naar het andere brengen. Niet moeilijk; een klein stukje over een vrijwel nooit gebruikt weggetje, de weg naar het dorp goed afzetten, schoonmoeder met een emmer lekkere korreltjes voorop, boer erachter om de treuzelkonten wat achter de broek te zitten en gaan met die karavaan.

Totdat er een hardloper MET HOND uit het bos opdook! De koeien schrokken zich rot en waren van plan om overal maar heen te vluchten, weg van die enge man in glimpak met rare viervoeter om zich heen. Gelukkig kwam juist Stokkemans aangereden, met inderdaad twee stokken in zijn auto.
Niet om de koeien mee te slaan, maar als je levend hek wil spelen en je spreidt je armen, dan heb je een spanwijdte van zo'n twee meter. In elke hand een stok geeft je ineens een spanwijdte van vier meter! En dan kan je met je armen wijd en een boze brul ervoor zorgen dat de koeien niet de verkeerde weg oplopen.

Lang leve Stokkemans!

Mais na de nachtvorst

Maar zo goed al Stokkemans hierboven reageerde, zo goed is hij niet altijd...... Hij boert in zijn eentje en heeft nogal eens de neiging om met alles iets te laat te zijn. Met het repareren van een afrastering bijvoorbeeld, maar ook met het zaaien van zijn mais. Dit laatste heeft meestal tot gevolg dat zijn oogst niet te groot is en hij dus meer geld kwijt is aan ploegen, zaaien, een keer spuiten en oogsten, dan dat hij wint bij de aankoop van voer.......

Mààr, dit jaar zou alles anders worden! Hij had gezien dat wij al onze stalmest in twee dagen hadden laten uitrijden door een loonwerker; een klus waar je als armzalig boertje in je eentje rustig twee weken voor mag tellen. Ha, dacht Stokkemans: 'als ik eerder mijn mest op het land heb, dan kan ik ook eerder ploegen en zaaien!' Slimme gedachte, niet?!

Helaas voor Stokkemans: twee dagen nadat hij gezaad had, begon de moesson..... Vier weken na de moesson bleek dat hij juist dit ene aar beter later had kunnen zaaien: bij een trage collega stonden de minimaisplantjes er beter bij dan bij die bovenstebeste Stokkemans.

Maar wat niet is kan nog komen en wonder boven wonder kreeg Stokkemans nog best mooie maisplanten! Netjes twee dagen na de eerste nachtvorst bestelde hij de loonwerker om te hakselen, zodat zijn mais in de kuil zou zitten voordat ze dood was gegaan.

Het aanrijden van  de maiskuil
En wat gebeurd? De loonwerker belt 2 uren tevoren af, de mais wordt geel onder de ogen van Stokkemans en een heftige herfststorm legt veel plat.....
Arme beste brave Stokkemans........

Gisteren heeft mijn boer geholpen bij het inkuilen van de magere oogst en toen bleek dat Stokkemans een veerkrachtig persoon is: 'Ja, het is geen top-opbrengst' waren de enige woorden die eraan vuil werden gemaakt. Mijn lief reed de maiskuil aan en het gros van de boeren in de omgeving (iedereen was al klaar met zijn eigen maisoogst) hielp mee door met eigen trekker en kar mais te rijden. Het gevolg was wel dat iedereen met halfvolle karren van de maispercelen naar de boerderij reed want anders moest iedereen zo lang wachten en dat was ook niet leuk.....

Tussen de middag werd uitgebreid gegeten en gedronken en werden diverse theorien vergeleken, waarvan de belangrijkste vraag was: als je je lunch begint met een goed glas Kir, eindig je dan wel of niet met een koffie om af te blussen?

Enfin, iedereen had zeker 4 glazen wijn achter de kiezen toen ze uit het restaurant kwamen, maar ach, dat betekende hooguit dat ze nog harder reden en is de hele oogst van 8 hectare in een dag geklaard.

Mooi uitzicht!

(En ja, over 8 hectare doet men in Nederland een paar uurtjes. Is sneller en kost minder wijn. Maar is het ook gezelliger?)