Requiem pour un con

Bovenstaande titel is een bestaande titel van een Franse chanson, maar past ook erg goed bij de fotoserie van 'le con, le fou, putain!' Misschien is het eerlijker om te zeggen dat het 'les cons' waren, en 'les fous' want de slaapkop die de vrachtwagen in de berm heeft gereden was de volgende dag niet alleen. Zijn directe baas was er ook en deze meneer wilde met onze verrijker de wagen leegscheppen zodat we de combinatie daarna met onze tractor vlot konden trekken.

Mijn liefje vertelde nog dat het niet zou lukken, dat de verrijker onherroepelijk vast zou komen te zitten maar de eigenwijzerik was niet overtuigd. Met als gevolg:

Een vastgereden Merlo en een boze boer. Met de grote groene tractor konden we dit probleempje wel oplossen en de mannen mochten het nu echt zelf uitzoeken.

Blijkbaar waren ze toch niet heel erg dom want binnen 20 minuten hadden ze een kraan en een wagen met laadbak geregeld. De kraan schepte de vrachtwagen leeg:

En schepte daarna de laadbak vol. De laadbak kiepte het voer in een weiland (Ja de weg was geblokkeerd dus hij kon het niet ons de grote bult kiepen!) Waar mijn liefje daar de boel wat mocht ordenen:

Na een tijdje was het de mannen gelukt om de aanhanger van de vrachtwagen recht op de weg te trekken maar de wagen zelf zat nog diep vast in de modder. De 'helden' hadden bedacht dat de kraan de aanhanger moest optillen en dat wij dan de wagen recht zouden trekken.

Ik weet niet of ze hier op school wiskunde en natuurkunde krijgen maar zelfs voor een blondje als ik was het duidelijk dat je, als je aan de achterkant de aanhanger omhoog tilt, hij aan de voorkant dieper de modder in wordt geduwd.

De mensen waren blijkbaar niet gewend dat boeren ook hersens hebben dus het duurde een tijdje voordat ze deden wat wij ze voorstelden: kraan in het weiland en aan de voorkant tillen:

Zodat we inderdaad de wagen de weg op konden trekken:

En, hoera! Het kleine beetje voer wat nog in de wagen zat kon netjes op de grote bult gestort worden!

Het enige wat me ècht stoort is dat de heren direct daarna weg zijn gereden onder het mom van 'we hebben nog een lange rit te gaan'. Dat wij vervolgens de rest van de middag in de regen de kuilhoop mochten afdekken, en een enorme lading drab op en naast de weg hadden liggen, deerde hun blijkbaar niet.

En nu is het wachten op de stappen die hun verzekering neemt; de weg is niet van ons maar van de gemeente en die zullen graag een nieuw stuk wegdek op andermans kosten laten leggen denk ik zo!