dinsdag 30 november 2010

Friday


Ik zal maar met de deur in huis vallen: ons kistkalfje is dood. Ja; wij hadden bijna een dag lang een kistkalf en haar naam was Friday.

Friday is - hoe origineel- op een vrijdag geboren, nu ruim 3 weken geleden. Een mooi kalfje was het met een hele lieve mama maar het ging niet zo goed met het kalfje. Een week na de gevboorte had ze hele vreemde diarree en edroeg ze zich ook zodanig dat we de veearts maar eens hebben laten kijken. Ik begreep niet veel van zijn diagnose maar het woord 'bizar' werd vaak herhaald. Hij wist het dus duidelijk ook niet.

Het zou van alles kunnen zijn, waaronder het hart, een slecht reageren op moedermelk, iets anders in de darmen,..... En het kalfje kon ons natuurlijk niet vertellen wat ze voelde! Met veel moeite en geduld kregen we elke dag in kleine beetjes 2,5 liter melk bij haar naar binnen, waar haar leeftijdsgenootjes al ruim meer dan het dubbele opslokten!

Friday had af en toe een dagje dat het beter leek te gaan, dan stond ze op haar pootjes wat te blèren om een slokje melk. Dan waren we blij! Maar langzaamaan ging het bergafwaarts, ze wilde steeds minder drinken en lag maar wat te liggen. De veearts wist het ook niet.

We hadden gisteren nog de stiekeme hoop dat ze ongezien bij haar mama dronk en dat ze toch niet goed tegen de moedermelk kon dus we hebben van pallets een klein beschut hokje voor haar gemaakt, zodat ze op een dikke warme laag stro als een soort bizar kistkalfje lag. Maar drinken? Ho maar!

En vanmorgen, een paar minuten nadat we weer tervergeefs een flesje melk voor haar neus hadden gehouden, is ze overleden.

Jammer maar we waren er wel van overtuigd dat we niets anders of beters voor haar hadden kunnen doen. Maar vreemd was het wel, dus toch de veearts maar gevraagd voor een autopsie.

En toen was ik blij dat jullie allemaal ver weg wonen en niet zomaar even aan kunnen lopen: op het erf, bijna recht voor het woonkamerraam heeft de veearts gekeken wat er met Friday aan de hand was, geen fijn gezicht voor iemand die nietsvermoedend aan zou komen zijn gelopen!

(En voor de nieuwsgierigen: ze had een vreemd vergroeid hart. De veearts was verbaasd dat ze het nog 3 weken had uitgehouden)

Tsja, dat zijn de minder fijne dingen die ook bij het heerlijke boerenleven horen......... Maar ik heb er vrede mee hoor!

1 opmerking:

  1. He gets, afscheid nemen doet altijd zeer, wij hebben dit jaar een merrie verloren bij de bevalling. Je weet dat het je kan overkomen, maar als het dan jou overkomt.... je hebt toch een band met zo'n dier. Sterkte !

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust je reactie achter!