Normaal....

Normaal gezien draagt een koe haar kalf ongeveer 285 dagen in de buik. Is het korter, dan is het kalf vaak wat kleiner, is het langer dan is het kalf wat groter bij de geboorte. En normaal gezien kan je aan het gedrag van de koe al wel een aantal uren (tot een dag) van te voren zien dat de geboorte eraan zit te komen; de koe zondert zich wat af of wordt juist al wat agressief vanwege moederlijke hormonen die het kalf willen beschermen, of ze snuffelt op de grond alsof ze haar kalf al zoekt, en schuurt en schurkt zich helemaal mooi schoon voor het grote moment....... Afwijkend gedrag in ieder geval.
En normaal gezien komt het kalf met de voorpootjes eerst met daartussen het kopje gevleid.

Maar ja, een kalvende koe is puur natuur en houdt zich niet altijd aan 'normaal gezien'.
En Violette al helemaal niet! Al dagen lang zonderde ze zich af, had zich van het schurken en schuren een punk-kapsel aangemeten waar ze in de jaren '80 jaloers op zouden zijn en liep al dagen met een overvolle uier te waggelen.
Mijn lief was dus ook al dagen in opperste paraatheid; om de zoveel uren liep hij het weiland in om te kijken hoe het met haar was, elke nacht was ze binnen in de stal en zette hij de wekker om te gaan kijken,..... Maar niks hoor; Violette waggelde rustig door en lag dagen in afzondering van de stilte te genieten.

Tot het vanacht echt ging beginnen. Dat wel 'als normaal'; gewoon met een waterblaas en daarna het eerste pootje al zichtbaar. Op dit moment in deze nacht had mijn lief al 3 keer maar 1,5 uur geslapen maar was hij wel zo helder dat hij eens ging voelen hoe het van binnen zat: Eén pootje, nog een pootje, nòg een pootje..... geen kopje.....? Dit was een monstertje of een tweeling!

De vee-arts mocht ook eens voelen of hij kop of staart kon ontdekken ondanks dat hij al 4x uit zijn bed was gebeld om te assisteren bij andere boeren.
En ja hoor; een tweeling! Eerst de eerste: touwtje om het ene pootje, stokje eraan en trekken maar boer!
*geen beweging in te krijgen*
Dan het andere pootje. Goed voelen, ja zit aan hetzelfde lijf vast, touwtje erom, stokje eraan en trekken maar boerin!
*weer geen beweging in te krijgen*.....

Ik snapte het niet, zo groot was dat pootje waaraan ik trok niet, dus dat kalf kon toch ook niet zo groot zijn??
Terwijl ik dit dacht, wreef de vee-arts de laatste slaap uit zijn ogen en ontdekte dat de boer aan een groot pootje trok en de boerin aan een klein pootje....... Toch een monstertje??

Ach nee, gelukkig: mijn touwtje werd van het pootje gehaald, de vee-arts stopte zijn hele arm in de buik van de koe, duwde en draaide wat en kwam met een groter pootje weer terug. Nu ging het makkelijk, ondanks de stuitligging: eerst een groot stierkalfje en daarna een vaarsje.
Konden we alledrie nog net een uurtje slapen voordat de dag weer begon....!