En de andere collega in het land waar de kou ook zo heeft toegeslagen, hoe redden zij het, kunnen ze al in hun huis wonen of leven ze nog steeds (zoals ze de afgelopen 6 jaar moesten) in een caravan?
Wat een bikkels zijn deze dames toch!
Drinken werd wel erg moeilijk: door de vorst is de grond helemaal bevroren en aangezien de grond, als gevolg van de vele regen in de afgelopen maanden, is omgetoverd tot een bijna onbegaanbaar maanlandschap vol kuilen en gaten, hadden de dames niet te veel zin om de grote survival tocht naar de drinkbak te maken.
Maar ja, ondanks dat er niet gezweet werd, werd er wel geplast dus er moest vocht aangevuld worden.
De oude Ileanore van 18 jaar vond het wel best. Die slimme tante wist dat we haar niet van de dorst zouden laten omkomen dus die bleef lekker op haar plek wachten op de dingen die komen gingen.
Om te zien dan te bak diep- en diep-bevroren was!
Dat was het moment voor ons om te besluiten dat het wel lekker is buiten maar dat de dames maar eens naar hun vriendinnen moesten.
En nu staat, ligt, eet, drinkt, speelt, bokt en loeit iedereen weer binnnen; gezellig hoor!
(Maar wel hopelijk voor kort, zullen we over 1,5 maand de eerste weer naar buiten kunnen laten??)
ow zielige koetjes! Je hebt het weer leuk geschreven!
BeantwoordenVerwijderenSucces met de kou...
Wat prachtig om ook eens bij je collega's te lezen en wat heb je dit verhaal weer leuk beschreven, ik geniet ervan! Ook van de koude droge lucht trouwens. Groet uit een besneeuwd Nederland, groet Roelien
BeantwoordenVerwijderenDie winterprik is er dus toch nog van gekomen... De dames zullen content zijn dat ze weer naar buiten mogen! Maak je daar dan ook weer zo'n tof geschreven bericht van???
BeantwoordenVerwijderennou je moet je niet verplicht voelen om berichtjes lezen hoor of om perse te moeten reageren! Helemaal niet nodig!!!
BeantwoordenVerwijderenHet liedje over de straatnamen ken ik niet, ik zal het wel eens opzoeken.
Nogmaals succes met de kou en de hele boerderij.