Een wilde zwijnen gat |
En zoals elk jaar is mijn eerste buitenklus het dichten van de wilde zwijnengaten. Deze bosbewoners vinden het wel prettig om in de winter, bij gebrek aan ander voer, eens in onze weilanden te wroeten naar wormen, insecten en andersoortigs. En dit doen ze veel en graag.
Zo heb ik dus elk jaar, rond de eerste redelijke buitendagen, drie dagen lang dezelfde hobby, daarna ben ik het spuugzat maar "mag" ik nog een aantal dagen......
Drie dagen lang los ik met veel plezier puzzeltjes op; soms makkelijk, dan kan ik de flapjes graszode zo dichtgooien, soms moeilijk; uit welk gat komt deze pol? En deze pluk, is dat een pol die daar hoort of eentje uit een gat die nog een beetje vastgevroren is op de oorspronkelijke grasmat?
Op deze manier hoop ik natuurlijk dat de losgewroette plukken weer netjes wortelschieten en verder groeien, maar ook zorg ik er zo voor dat onze toch al niet zulke gazonachtige weilanden straks met de trekker nog een beetje begaanbaar blijven!
Hetzelfde gat maar nu gedicht. Nog maar 487 te gaan.... |
Dit houdt in dat onze vriend weer langskomt; een engerd met een midlife crisis die onze jonge vrouwelijke stagiaire het hof wil maken en die ons wel eens even zal vertellen hoe wij onze weilanden weer mooi kunnen krijgen.
Je begrijpt: deze bezoekjes betekenen voor mij: kiezen op elkaar, vriendelijk glimlachen en hopen dat monsieur zo snel mogelijk weer wegrijdt met een zo groot mogelijk oppervlakte om te declareren.
En zo worstelen wij ons de de gaten heen; een gedeelte is zo verwoest dat we het moeten omploegen en nieuw gras in moeten zaaien, en een groot gedeelte met de hand dichten.
Een leuke hobby voor drie dagen! Wie komt me helpen?
Via, via kom ik hier terecht. Dit is echt leuk! Ik bedoel, je blog enzo...
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk wil ik je wel helpen...
Kom maar op! ;-)
Verwijderen