persperikelen

Bijna iedereen weet onderhand wel dat we een perswikkelcombinatie hebben die niet echt functioneert zoals hij zou moeten doen dus ik zal een korte update geven over de stand van zaken: We zijn helaas op een niveau aanbeland dat we (wij en de grote verkopende partij) alleen nog maar via advocaten en de juridisch expert met elkaar kunnen communiceren: de pers werkt nog steeds niet naar behoren en de grote club heeft nog steeds geen dealer die voor ons geregeld die aan het ding kan sleutelen. Het is logisch dat wij geen greintje vertrouwen meer hebben in de pers, ook al kan je er met veel moed, beleid en trouw wel wat meet persen.

Vooral het 2e deel van de laatste zin was voor de expert blijkbaar reden genoeg om in zijn voorlopig rapport op te nemen dat we geen schade hebben geleden!

Maar voor ons is het 2e deel van de laatste zin een houvast om niet nog meer kosten te hoeven maken: met veel moed, beleid en trouw kunnen we iets, ook al is het duidelijk dat we hier geen pers voor hebben gekocht!

Maar, toen we eergisteren gebeld werden door een collegaboer uit de buurt of we voor hem wat wilden persen en wikkelen konden we heel eerlijk zeggen: 'best, maar het ding is niet te vertrouwen'
Maar ja, hier in de buurt is iedereen wakker geworden en zijn dus bijna alle weilanden gemaaid, geschud en in banen geharkt dus de loonwerkers in de buurt kunnen de vraag bijna niet aan, de collegaboer wilde dus best het risico nemen en was allang blij dat zijn gras in balen kwam!

Zo gezegd, zo gedaan; mijn liefje gisteren om een uur of zes 's avonds naar het perceel terwijl ik hier de koeien ging voeren. Om 8 uur voor de zekerheid maar gebeld want het perceel zou met een goedwerkende pers in 2 uur klaar zijn. Maar niets van dit hoor: hij was nog niet halverwege omdat het ding het niet goed deed! Of ik maar even op de fiets een broodje wilde komen brengen.

Ik was wel verbaasd dat er zo nadrukkelijk werd gezegd: 'en dan fiets je maar rustig hierheen' Maar dat werd me snel duidelijk: het was best een stukje fietsen!

Maar oh, wat was het mooi! Wat jammer dat ik geen fototoestel bij me had! Het begon redelijk vlak gelukkig, maar na drie kilometer begon de weg te stijgen en toen ik nog weer twee kilometer later uit het bos kwam, was ik in een prachtig, beetje bergachtig gebied aan gekomen!

Snel het weiland waar geperst werd, omhoog geklommen om eens flink van het uitzicht te genieten; oh wat moest deze boer een gelukkig mens zijn, dat hij zulke mooie uitzichten had als hij op het land bezig was. Her en der kon je een dak zien, laag in het dal het meer en overal om me heen glooiende weilanden in diverse stadia: met koeien, met hoog gras, gemaaid en geschud, reeds in banen geharkt en een stuk verderop een loonwerker ook aan het wikkelen.
Beneden lag de weg met een mooi onderhouden stukje groen met picknicktafel en een grote gewikkelde baal gas tegen een hek.....

Een gewikkelde baal???? Die legt men gewoonlijk niet half tegen een hek...... toch maar even navragen.

En ja hoor: wij hebben niet zulke steile weilanden en hadden dus ook geen ervaring in de heftige werking van de zwaartekracht! Wat een geluk dat die baal net ter hoogte van een hek besloten had om de helling af te rollen; geen haag had hem tegen gehouden en hij zou met een noodgang over de weg het meer in zijn gerold!

Zo leert men steeds wat bij, en nu maar hopen dat het gedoe met de pers net zo goed afloopt als de rollende baal op het weiland van JP!