Mijn zielige sinterklaas... ;-)

Sinterklaas heeft heel duidelijk niet met zoogkoeienboeren overlegd over het tijdstip van zijn feestje. Natuurlijk, je verjaardag is handig, maar had hij niet een datum van een andere heugelijke gebeurtenis kunnen kiezen? De verjaardag van zijn moeder of de eerste keer zoenen met een meisje (of jongetje, we weten per slot niets over zijn geaardheid)....... Maar in de drukste periode van het jaar je verjaardagsfeestje willen vieren, dat is vragen om moeilijkheden!

Wij wonen hier met 200 koeien, 9 kippen, 2 hanen, een hondje, een kat en 2 mensen (de muizen tel ik niet mee, die hebben hier in het huishouden geen inspraak). Van deze 215 levende wezens is er welgeteld één die echt verzot is op Sinterklaas. En die ene heeft geprobeerd haar enthousiasme over te brengen maar moet concluderen dat ze verloren heeft.

Dit jaar was mijn laatste poging. De boer had al aangegeven dat hij me graag kadootjes geeft maar dat het nu echt te druk is dus dat ik zelf maar iets moest regelen als ik dat graag wilde. Nou, dat wilde ik graag dus met vol enthousiasme ben ik begonnen om het perfecte kado te maken, om er gisterochtend achter te komen dat het idee leuk was, de uitvoering netjes maar de bruikbaarheid nihil.

Maar ach, dacht ik; het gaat om het idee, met wat leuke gedichten erbij zal het toch nog knus worden.

Natuurlijk dacht Bijou daar anders over. Die wilde gisteravond wel door middel van een keizersnede verlost worden van haar kalfje. De vee-arts die kwam was niet onze oude vertrouwde snel en kundig werkende mopperpot, maar een nieuwe onervaren jongeling. Uiteraard durude de grap veel langer dan dat mij aanstond, en helaas ook langer dan dat Bijou leuk vond. Madam vond het nodig om erbij te gaan liggen (Stress, want ze moet natuurlijk dan wel op de goede kant gaan liggen! En een eigenzinnige dame van 600 kilo laten doen wat jij wilt is nog een kunst op zich).
Dit betekende weer extra traagheid bij de vee-arts want dit had hij nog nooit meegemaakt.

Het kalf was rap genoeg, dus terwijl de vee-arts nog bezig was, Bijou zich stierlijk lag te ergeren, Maaike oplette of ze wel rustig op de goede manier bleef liggen, was de boer druk in de weer met een kalf dat al op ontdekkingstocht wilde!

Maar goed, uiteindelijk was alles achter de rug dus konden we het heerlijk avondje vieren!
Dacht ik...... Maar weer dacht Bijou anders: die had er zò de pest in en dan ook nog eens een springend en buitelend kalf om zich heen...... Dat monstertje zou ze wel eens laten vliegen, waarop het arme kalf op de hoorns werd genomen en door het hok zeilde. Dit hield natuurlijk in dat wij een provisorisch hokje in elkaar moesten knutselen zodat de mamakoe wel haar kindje bleef zien en ruiken zodat, als haar onaardige bui voorbij was, ze het kalf weer bij zich kon krijgen en zou herkennen als de hare.

Enfin, om half twaalf waren we blij dat we niet een enorme mand met kado's en gedichten hadden maar werd het nog wel heerlijk dankzij het lekkers van diverse hulpsinten uit Nederland!

N.B. Het gaat heel goed met het kalf; Bijou is nu een echte lieve moeder!