Fippe, de eenzame ontdekkingsreiziger

Dit is Fippe in het weiland. Fippe vind er niets aan. Fippe wil terug naar een half uur eerder, toen hij nog fijn met zijn mama in de stal stond en al die gekkigheid nog niet geweest was. Dus staat Fippe bij het hek waardoor hij het weiland in is gekomen, want zeg nou zelf: als je door een hek IN het weiland komt, zal je ook wel via dat hek UIT het weiland kunnen komen!

Wat is er gebeurd?

De club koeien van Dolly, Ditte en Dotte en consorten was elke dag buiten achter het huis, maar 's nachts nog binnen. Dit omdat er vanwege de droogte weinig gras in het weiland stond en de kalfjes dat binnen wat extra bij konden smikkelen. Maar nu is er overal weer mooi gras dus kan de club buiten blijven en dan kunnen ze ook makkelijk tegenover het huis buiten zijn, daar is meer en beter gras.

Fippe zag het allemaal mooi aan: Daar werd een hek dichtgedaan, daar werd een touwtje gespannen, daar werd een machine neergezet. Alles om een mooie "gang" te maken via welke de koeien van hun hok naar het weiland konden lopen. Ook het buitenste hek van Fippe's hok werd gebruikt om de doorgang naar de oude stal af te sluiten. 'Dat is altijd handig' dacht Fippe nog: 'dat je twee hekken aan één paal kan hangen. Ons hek blijft dicht, terwijl je toch de doorgang kan blokkeren.'

Maar..... Terwijl Dolly en vriendinnen met veel kabaal langs kwamen rennen, ontdekte Fippe's mama dat het hek van hun hok helemaal niet dicht was! De boer had een paar weken geleden alleen het buitenste hek dichtgedaan! Nog voordat Fippe zich goed en wel realiseerde wat een open hek betekende, was zijn moeder er al door verdwenen! En voordat de boer zag dat het hek openstond, was Fippe's mama het weiland al in. En ach, omdat het eigenlijk hartstikke goed gaat met Fippe, en omdat je makkelijker 1 angstig kalf een weiland in krijgt, dan een doldwaze koe het weiland weer uit, werd Fippe met lichte druk de wijde wereld ingestuurd.

En die wereld is heeel wijd als je nog nooit buiten bent geweest! Geen mama te zien, zoveel groen en blauw, Fippe kreeg zowaar een beetje pleinvrees.

Als een ware ontdekkingsreiziger heeft hij wel honderd meter haag bestudeerd om tot de conclusie te komen dat het het verstandigst was om bij het hek te gaan staan, hopen dat je eruit mag en hopen dat je de tijd een half uur terug kan draaien zodat je weer fijn met mama in je vertrouwde hok kan staan.

Maar dat was vanmiddag. Fippe de dappere heeft toch zijn mama gevonden en heeft geleerd dat dat groene best lekker is. Dus als je nu naar het weiland kijkt zie je een blije Fippe, die wel dicht bij mama blijft!