Alleen.....

En toen was ik alleen op de ferme.........
Nou ja, samen met 200 koeien, een paard, een hondje, een kat en her en der wat muizen, maar toch.

Vanmorgen is Equise op transport gegaan en rond lunchtijd mijn liefje. Hij iets vrijwilliger dan zij overigens. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan met het showen; was ze vorige week mak als een lammetje, de afgelopen dagen deed ze niets anders dan bokken. En nu komt ze niet zo snel los hoor, dus ik ben niet bang voor een wilde rodeo, maar zoals mijn lief de afgelopen dagen hardop in het limburgs vloekend en scheldend met een onwillige Equise zijn rondjes liep, verdient geen schoonheidsprijs! Hopelijk waren dat gewoon een aantal slechte generale repetities voor een aantal vlekkeloze ronden op het concours.

En stiekem vind ik het ook best spannend hoe het hier zal verlopen. Als twee liefhebbende burgerlijke echtgenoten hebben we gisteren en vanmorgen voor elkaar gezorgd; ik zijn tas ingepakt, hij voor mij hout gezaagd, machines klaargezet, water gehaald voor het geval dat de put leegraakt, alvast extra veel gevoerd zodat ik vanavond niet veel hoef te doen, et cetera.

Vanmorgen de uitleg over de strokar (gelukkig mag ik aan het einde van de voergang gewoon het weiland inrijden en daar draaien, in plaats van achteruit terugrijden, op het platje draaien, achteruit de stal weer in om zo de westkant te kunnen strooien). En gelukkig is het allemaal héél simpel:
'net als bij de someca-trekker' (oh my god, dat is meer dan een half jaar geleden dat ik daar op heb gereden!)
'kijk, dit hendeltje zus en dat hendeltje zo, wel voorzichtig want het is een oude machine en het krrkkggtkt een beetje allemaal' (wat zei je, ik verstond niets vanwege het gekraak)
'wel oppassen dat je die klep er niet afrijdt hoor!' (oh sh*t ja, daarmee kan ze zomaar tegen een steunpaal rijden als je niet uitkijkt)
'gewoon in het midden van de voergang rijden, dan kan er niets gebeuren' (help! De voergang is recht, dat betekend dat ik ook recht uit moet rijden!)

Nou ja, eigenlijk moet ik niet zeuren natuurlijk; afgezien van het strooien heb ik alle deel-examens al eens met goed gevolg afgelegd: ik heb vaak genoeg in mijn eentje de beesten gevoerd, als mijn liefje bijvoorbeeld nog op het land bezig was, of een bijeenkomst had. Ook het laatste rondje door de stal en alleen naar bed gaan (met dus de hoop dat je alles goed gezien hebt om ze voor een nacht weer alleen te laten) heb ik een keer gehad toen de buurjongen jarig was en ik geen zin om tot diep in de nacht met dronken fransozen te feesten, alleen wakker worden en ontbijten kan ik hier op de boerderij ook best; vooral in de winter als er een koe aan het kalven was, heb ik genoeg allènige ontbijtjes genuttigd (en dat is met mijn ochtendhumeur vaak relaxter dan met een gezellige kwebbelkont naast je), om kort te gaan: ik kan het best!

Hoop ik dan dus maar en voor de moeilijke momenten heb ik mijn zak nep-chocotoffs waarvan de eerste 2 al op zijn.

Al bijna 2 uur van de 56 gehad!