Vakantie is voorbij

We zijn weer compleet! Nou ja, ook weer niet maar dat wordt straks duidelijk.

Zaterdagavond zijn eerst mijn liefje en een paar uur later de brave, goede, lieve, dappere, eigenwijze Equise gearriveerd.

Braaf omdat ze heel netjes door de ring heeft gelopen, zonder gekke bokkesprongen en ook zonder de lelijke bloemstukken omver te lopen, Goed omdat ze in haar categorie 2e is geworden en de dag erna in een clubje met nog 2 andere pinken uit onze streek 2e werd bij de 'streekprijs': een homogeen ogend mooi clubje uit dezelfde streek. (Wat hier de meerwaarde van is weet ik niet; wat de meerwaarde is van de lelijke beker die bij de streekprijs hoorde ook niet)

Lief omdat ze zo blij was weer thuis te zijn, dapper omdat ze 3 dagen tussen vreemden en technomuziek heeft geleefd en eigenwijs omdat ze het hooi daar niet lekker vond, de korreltjes daar niet lekker vond en het water daar niet lekker vond en die tijd dus amper gegeten en gedronken heeft.

Voor ons beiden zijn het leuke en waardevolle dagen geweest: voor hem omdat hij zijn gezicht heeft kunnen laten zien bij andere fokkers en na een dag scheef aangekeken te zijn, tòch leuke mensen heeft ontmoet, voor mij omdat alles hier goed is gegaan en dus mijn zelfvertrouwen een flinke boost heeft gekregen.

So far so good, maar door al het geluk zijn we die goede oude Murphy (van de wet) vergeten! Het gebeurt wel eens vaker dat we vergeten de deur van het kippenhok 's avonds te sluiten waardoor we 's ochtends vroeg van schrik rechtop in bed zitten als meneer de haan precies onder ons slaapkamerraam de dag begroet. Maar deze keer is het iets minder goed afgelopen: Reinaard heeft jongen en dus veel honger!

Midden in de vollemaansnacht heeft Reintje zijn slag geslagen en is er vandoor gegaan met een dikke kip. De koeien die in het weiland voor het huis en de koeien in het weiland achter het huis zagen Rein waarschijnlijk niet maar wel een 'wit wief' langskomen met als gevolg dat er twee kuddes volledig in paniek door het weiland renden, de koeien in de stal voor de gezelligheid meededen en wij dus niet door gekukelekuuuu wakker werden maar van angstig geloei!

Dus de vakantie was gelijk voorbij: om drie uur 's nachts hebben we de club van achter het huis maar naar binnen gejaagd en lekker voer gegeven voor de afleiding, (de andere koeien werden daardoor ook rustiger en stil) en de twee andere slachtoffers van de vos geslacht en van het verenpakket ontdaan. Waardoor we nu nog maar 1 haan en 2 kippen op het erf hebben rondlopen en waarschijnlijk elke nacht een hongerige vos die weet dat hier op de boerderij nog wel een lekker hapje te halen valt (maar hopelijk elke nacht voor een dichte deur staat!)

Strooien strooien strooien, jongens wat een pret

Met mijn notitieboekje tussen mijn knieen, beetje pijn in mijn buik, de oorkleppen op en genoeg adrenaline om de marathon te rennen heb ik vandaag voor het eerst met de strokar gestrooid! Niet overal even egaal maar ik hoop dat de koeien me wat helpen en zelf de bulten stro wat verspreiden, ook niet even veel in ieder hok maar dat zullen ze me ook wel vergeven toch? De motor is maar één keer afgeslagen, maar voor de rest ben ik behoorlijk trots op mijn werk: tevreden koetjes en kalfjes die liggen te herkauwen is mijn dank!

Alleen.....

En toen was ik alleen op de ferme.........
Nou ja, samen met 200 koeien, een paard, een hondje, een kat en her en der wat muizen, maar toch.

Vanmorgen is Equise op transport gegaan en rond lunchtijd mijn liefje. Hij iets vrijwilliger dan zij overigens. Ik ben benieuwd hoe het zal gaan met het showen; was ze vorige week mak als een lammetje, de afgelopen dagen deed ze niets anders dan bokken. En nu komt ze niet zo snel los hoor, dus ik ben niet bang voor een wilde rodeo, maar zoals mijn lief de afgelopen dagen hardop in het limburgs vloekend en scheldend met een onwillige Equise zijn rondjes liep, verdient geen schoonheidsprijs! Hopelijk waren dat gewoon een aantal slechte generale repetities voor een aantal vlekkeloze ronden op het concours.

En stiekem vind ik het ook best spannend hoe het hier zal verlopen. Als twee liefhebbende burgerlijke echtgenoten hebben we gisteren en vanmorgen voor elkaar gezorgd; ik zijn tas ingepakt, hij voor mij hout gezaagd, machines klaargezet, water gehaald voor het geval dat de put leegraakt, alvast extra veel gevoerd zodat ik vanavond niet veel hoef te doen, et cetera.

Vanmorgen de uitleg over de strokar (gelukkig mag ik aan het einde van de voergang gewoon het weiland inrijden en daar draaien, in plaats van achteruit terugrijden, op het platje draaien, achteruit de stal weer in om zo de westkant te kunnen strooien). En gelukkig is het allemaal héél simpel:
'net als bij de someca-trekker' (oh my god, dat is meer dan een half jaar geleden dat ik daar op heb gereden!)
'kijk, dit hendeltje zus en dat hendeltje zo, wel voorzichtig want het is een oude machine en het krrkkggtkt een beetje allemaal' (wat zei je, ik verstond niets vanwege het gekraak)
'wel oppassen dat je die klep er niet afrijdt hoor!' (oh sh*t ja, daarmee kan ze zomaar tegen een steunpaal rijden als je niet uitkijkt)
'gewoon in het midden van de voergang rijden, dan kan er niets gebeuren' (help! De voergang is recht, dat betekend dat ik ook recht uit moet rijden!)

Nou ja, eigenlijk moet ik niet zeuren natuurlijk; afgezien van het strooien heb ik alle deel-examens al eens met goed gevolg afgelegd: ik heb vaak genoeg in mijn eentje de beesten gevoerd, als mijn liefje bijvoorbeeld nog op het land bezig was, of een bijeenkomst had. Ook het laatste rondje door de stal en alleen naar bed gaan (met dus de hoop dat je alles goed gezien hebt om ze voor een nacht weer alleen te laten) heb ik een keer gehad toen de buurjongen jarig was en ik geen zin om tot diep in de nacht met dronken fransozen te feesten, alleen wakker worden en ontbijten kan ik hier op de boerderij ook best; vooral in de winter als er een koe aan het kalven was, heb ik genoeg allènige ontbijtjes genuttigd (en dat is met mijn ochtendhumeur vaak relaxter dan met een gezellige kwebbelkont naast je), om kort te gaan: ik kan het best!

Hoop ik dan dus maar en voor de moeilijke momenten heb ik mijn zak nep-chocotoffs waarvan de eerste 2 al op zijn.

Al bijna 2 uur van de 56 gehad!

Er staat een paard in de gang.....

Carnaval is dit jaar heel stilletjes aan ons huisje voorbijgegaan; met de koptelefoon op achter internet gekluistert namelijk. En tòch hebben we een paard in de gang!

Vorige week werden we opgebeld; een kennis van de buren zocht dringend een stuk wei voor haar paard, of wij niet iets verhuurden. Nou nee, maar tegen een kleine vergoeding mag het paard best tussen onze koeien hoor. Zo gezegd zo gedaan, het zou een heel lief, mak en tam paard zijn. Alleen wilde het paard ten eerste al niet het karretje uit dus ik vroeg me toen af hoe lief en mak en tam het zou zijn. Maar we werden gerustgesteld; we konden zò het halster om doen of ook gewoon zo een touw om de nek en dan zou het paard wel meelopen. Dit voor het geval wij de koeien ergens heen wilden en het paard in het weiland achter het huis zou moeten blijven.

Na een kleine twee dagen het paard uit de boom kijken werd die gekke hoge magere koe geaccepteerd in de club en het paard vond het ook steeds gezelliger worden. Zò gezellig dat hij persé mee de stal in wilde toen wij de koeien voor een paar uurtjes naar binnen moesten doen omdat de veearts kwam. Heel lief en mak en tam volgede hij de club koeien en heel lief en mak en tam was hij met geen 10 paarden de stal uit te krijgen! Touw om de nek ging best, twee passen lopen ook maar de passen die volgden moesten en zouden richting toegangshek zijn!

De veearts keek gek op toen hij een nieuw ras koe bij ons zag staan!

La ferme du grand pré

En dan nog een klein berichtje: er staan mooie foto's op het blog van 'la ferme du grand pré'. Onder andere een pas geboren lammetje en 'la mise en herbe'; koeien weer de wei in, maar ook over weideslepen, inclusief een filmpje!

Verder met de voorbereiding voor het concours

Ja hoor; het lijkt steeds zekerder: Equise mag aan het grote publiek laten zien hoe mooi ze is! Vorige week zijn we langsgeweest bij een boer die met 3 beesten komt showen (baas boven baas) en konden van hem wat informatie krijen over hoe zo'n concours verloopt: 'blkmwbwgrwftew', hoe hij zijn beesten voorbereid: 'mgrmgwplzz', of mijn liefje met hem kon "co-voitureren" en waar hij aan een halster kon komen: 'wwrwgmmsgmnzklp'

Enfin, pas toen het gesprek ging over fokkerij, stallenbouw en koeienvoer werd monsieur spraakzamer en toeschietelijker en bleek af en toe best te kunnen articuleren.

Thuisgekomen zijn we vol enthousiasme begonnen want wat we wèl hadden begrepen: Equise moet rondjes gaan lopen in een ring met publiek eromheen, een luidspreker hard aan die òf muziek laat horen òf een schreeuwende commentator. Met andere woorden: oefenen op het erf, achter de trekker waar de radio op vol vermogen staat.

Nou, dat leek me nog wat hoog gegrepen dus eerst maar eens een showrondje voor de koeien in de grote stal. Onder luid boe-geroep paradeerde Equise daar alsof ze nog nooit anders had gedaan!

Een paar dagen later maar eens voorzichtig op het erf proberen. Met een touw aan de Merlo zodat ze niet echt kon ontsnappen (Dit niet alleen omdat het wat lullig is om op zondagmiddag je koe in het dorp te moeten gaan zoeken, maar meer om het idee voor hààr: zij moet denken dat die meneer die haar halster vast heeft héél erg sterk is, dat ze het daar nooit van zal winnen, en dat het dus onbegonnen zaak is om te proberen los te komen)

Maar hier weer: alsof ze het al jaren doet dat rondjes lopen! Ook al klap ik in mijn handen, doe ik alsof ik bij een rockconcert sta te gillen en fluiten, een vervelende commentator immiteer,......... niets brengt haar van haar apropos.

Behalve dan terug in de stal als ik langsloop zònder haar een aardappeltje toe te stoppen of even over haar kop te kroelen; dàn staat ze verwonderd en teleurgesteld te kijken.

Tot zover de informatie over het oefenen-rondjes-lopen. Het cowfitten staat, zoals je op de foto kan zien, op een laag pitje: ik was zo enthousiast begonnen dat ze een helemaal rode en geirriteerde huid had van al het borstelen dus die moest eerst even rust krijgen; morgen zal ik haar maar weer eens wassen want wat ze naast rondjes lopen nog meer goed kan is in haar eigen flatsen gaan liggen......!