Gewoon wat leuks om te delen.......

Zoek de kip

Verstoppertje spelen?

Lekker zen bij de pinken in het gras zitten, genieten van de omgeving......

Jongens ga effe uit beeld graag

Kijk, en dat gras dat zo koud aan mijn billen is, vinden ze lekker!

Fijne dingen om te doen

Kijk, de muur van onze schuur! Mooi hè?

Jullie zien natuurlijk niets behalve de muur van onze schuur, zoals je 'em ziet als je aan komt rijden. Maar ik zie wel degelijk het verschil!

Als je op een boerderij woont van meer dan 200 jaar oud heb je natuurlijk Heel Veel Zinnige Dingen te Doen. Zoals bijvoorbeeld de Boekhouding, de Moestuin, Koetjes en Kalveren Observeren, Hout Zagen etcetera. Maar niet vandaag! Vandaag heb ik iets gedaan waar Ik heel blij van wordt, namelijk de muur mooier gemaakt.

Ik heb een half verzakt roestig frame van een schuifdeur weggehaald, een half verzakt rikrak frampje van het kippenhok met 1 hand zò van de muur getrokken en de waterslang die als een drapeau langs de muur hing weggehaald. En daar ben ik zo blij mee!

Nu de lelijke kapotte kalver-eetbakken nog.

Alhoewel, nu de rest van de muur wat meer mooi is geworden en wat minder 'knutsel-praktisch' detoneren de bakken ook minder en vind ik het wel aandoenlijk hoe het half zieke vliertje zich er overheen buigt. We zullen zien, ik zal eerst maar weer eens verder met Belangrijke Zaken!

(Zoals het volgen van de beurtveer op http://www.lutgerdina.nl/!)

De Tokkies

Als de kippen zouden weten dat we zo'n lol om ze hebben, zouden ze dan boos worden of geld gaan vragen voor de voorstelling?
Het begint 's ochtends al; ik moet altijd even wachten met het hok te openen zodat het hondje eerst rustig zijn bak leeg kan eten, doe ik dat niet dan rennen de kippen direct naar hondjes' bak om zijn hondebrokken op te peuzelen!

Enfin, als het hondje is uit gegeten kunnen de kippen vrij. Ik doe de deur open en direct rennen er twee naar buiten (zouden het altijd dezelfde zijn?) om hun nestplekje op te zoeken omdat ze dringend hun ei kwijt moeten. De haan rent er vrolijk achteraan totdat hij zich na een paar passen realiseert dat dat meisje die het hok opent, ook altijd lekker voer komt brengen. Rechtsomkeert dus om eerst goed te ontbijten.

Vervolgens kan de hele club aan hun dagritme beginnen: eerst een tijdje onder de strokar zoeken naar verloren graankorreltjes, dan naar een grote plas of een emmer waar water in zit om de dorst te lessen. De rest van de ochtend scharrelen ze wat in de oude stal rond.
's Middags is het program iets variabel; de pruimenboom geeft geen pruimen meer dus daar hoeven ze niets te zoeken, de moestuin is afgesloten nadat ze zich tegoed hadden gedaan aan een hele bloemkool, dus daar valt ook nites meer te halen.

Wat wel blijft is de rondgang langs alle machines. Wij hebben hele technische kippen namelijk die graag onderzoeken hoe de onderkant van een auto of trekker eruit ziet. Meestal bepaalt de haan wanneer men naar het volgende onderdeel gaat. Hij houdt zijn hennen goed in de gaten want als er eentje wat achterblijft, wordt er netjes gewacht tot iedereen er weer is. Soms lijkt het net of meneer de haan even telt: 1, 2, 3, 4, 5, 6 ja, iedereen is er! Erg grappig en aandoenlijk om te zien.
Ook hebben de kippen hun eigen broedplekje; sommigen in hun nachthok, anderen achter een plank in de stal en/of in een gereedschapskar. Dus eieren zoeken is niet moeilijk.
Laatst was ik wat ziekig dus ik was niet heel actief in het rapen, totdat mijn liefje me meetroonde naar de gereedschapskar: er lagen wel 10 eieren in! Ik schaamde me best, arme kip...... had met veel moeite bovenop die stapel moeten klimmen om haar ei te lozen......... Maar wat was dat? Mijn lief begon mij ervan te verdenken dat ik die stapel eieren in de kar had gelegd om een grap met hem uit te halen! Nu ging ik even denken....... hij is degene van dit soort grappen dus hij moest het zelf gedaan hebben!

Het probleem is nog steeds niet opgelost: hij verdenkt mij, ik verdenk hem en de kippen leggen rustig door!

Rare Fransozen........

Zondag hebben we weer genoten van onze bijna traditionele 'zondagwandeling'. Het is ook redelijk veilig hier om op zondag te wandelen, als het goed is kom je geen jager tegen. Die jagers...... lang heb ik gedacht dat de passie voor jagen (en dan nog wel de laffe manier: wild op laten jagen door een bende hondjes en als ze de weg over rennen snel de trekker overhalen) het grote verschil was tussen Fransozen en Hollanders.

Later kreeg ik ook te maken met het chauvinisme, de bureaucratie en het gebrek aan commerciële instelling. Deze laatste drie thema's geven de Fransen ook hun gemoedelijke, gezellige levensstijl, wat resulteert in goede gezondheid tot op hoge leeftijd. Waarom zou je je druk maken als je wordt aangehouden en de politie van je eist dat je je Nederlandse rijbewijs om laat zetten naar een Frans zodat ze punten kunnen aftrekken? Rustig twee jaar vergeten en als je dan een herinnering krijgt kan je altijd nog je rijbewijs inleveren, vervolgens heb je weer eens ruim 1,5 jaar later ècht je Franse rijbewijs hoor (als je zin en tijd hebt om een uur naar de dichtstbijzijnde stad te rijden.....en een uur terug)

Nu heb ik afgelopen zomer een heerlijke stapel boeken gekregen van mijn tante en oom. Fijn hoor, want boeken lezen in het Frans gaat me nog niet goed af. Eén van die boeken heet 'Mijn Frankrijk' en is, logischerwijs, geschreven door een Nederlander die een huisje in Frankrijk heeft.

Heel interessant voor ons want hij beschrijft Frankrijk en zijn inwoners vanuit een Nederlands denkkader. Zo is het Franse schoolsysteem makkelijk te begrijpen omdat de auteur het vergelijkt met het Nederlandse schoolsysteem (blablabla is dus te vergelijken met de bovenbouw havo bij ons etc.) Nu beschreef de auteur ook een aantal krantenberichten over ongelukken op de provinciale weg, en hier verdacht ik de goede man van een wel heel erg grote duim! Wat denk je bij het verhaal dat de gemeente alle bomen langs de weg omzaagde omdat er zoveel dodelijke ongelukken waren omdat men tegen een boom was aangereden (het feit dat de meeste ongelukken op zaterdagnacht gebeurden en de kans dat er èn veel te hard gereden werd èn er veel te veel alcohol was genuttigd werd dus volkomen genegeerd door het gemeentebestuur)

Maar nu begin ik toch het idee te krijgen dat het misschien wel wààr is, dat verhaal. Want overal in de wereld werkt men zich bijkans dood en hier beginnen morgen de stakingen voor onbepaalde duur omdat de regering het idee heeft opgevat om de pensioenleeftijd met twee jaar te verhogen; van 60 jaar naar 62 jaar!

(Als volgend jaar de prijs voor treinkaartjes fors gestegen is weten jullie waar dat door komt: in het laatste kwartaal van 2010 heeft de sncf beduidend minder reizigers vervoerd dan normaal; rondom Parijs rijd nog maar 1 op de 5 treinen)

Een slechte boer?

'Ik ben wel de slechtste boer die er maar is' verzuchte mijn lief tijdens het middagmaal. Hij bedoelde het natuurlijk schertsend want een boer zoals hij, daar zou zelfs Marianne Thieme trots op zijn!

Waarom dan een slechte boer? Omdat het hier soms bijna wel een kinderboerderij lijkt. Ik zal ons middagmaal gesprek (in ieder geval: de monoloog van mijn lief) kort samenvatten:

'Euro moet maar eens bij zijn mama weg. Hij is duidelijk geslachtsrijp en hij moet niet zijn eigen moeder gaan dekken. Hij moest maar eens bij wat vriendjes in de grote stal in een hok denk je niet? Denk je dat zijn moeder hem erg zal gaan missen? Oh, ik vind het nu al zielig voor zijn moeder want ze is zo dol op hem, maar ja, hij moet eens gespeend. Maar niet vandaag want vandaag is het dierendag........'

Het bleef even stil terwijl hij in gedachten zijn bord leeg at, tussen de happen door mompelend dat het toch wel heel zielig was voor het zielige kipje dat ze nu op ons bord lag. Toen werd het lege bord weggeschoven en ging hij verder:

'Weet je wie wel het allerbeste moedertje is wat we hebben? Rosie. Rosie stond vanmorge water te drinken toen ze een eind verderop een kalfje hoorde roepen. Blijkbaar was dat haar kalf want ze draaide zich abrupt om en rende zo hard ze kon naar haar kalfje terwijl haar uiers heel hard heen en weer zwiepten........ ik krijg er nu alweer tranen van in mijn ogen'

En toen kwam dus de uitspraak: 'Ik ben toch wel de slechtste boer die er maar is'

Een boer moet natuurlijk ook niet te emotioneel worden met zijn dieren. Je zorgt goed voor ze, staat dag en nacht voor ze klaar maar op een gegeven moment weet je dat een koe of stiertje weg moet en dan gaat hij of zij ook weg.

En als de beesten weggaan staat Maaike vaak met tranen in haar ogen hoor, de boer is het gewend en denkt hooguit: 'het was toch een goede koe.' Of: 'Het was een leuk stiertje.' En dan gaat het werk weer verder en geniet hij van de koetjes en kalfjes die in de wei of de stal rondhuppelen.

Maar nu hebben we toch wel echt een dilemma: Het kalf Euclides, die al een paar maanden een verlamd pootje heeft omdat zijn vriendjes er tijdens een iets te wild spel op zijn gaan staan. Euclides krijgt 2 tot 3 maal daags een massage en eten en drinken op bed. Hij heeft voor ik weet niet hoeveel geld al aan medicatie gehad, er wordt letterlijk zoveel als mogelijk is gedaan voor een goed herstel. Maar het mag niet baten. Euclides kan steeds slechter staan. En vanwege dierenwelzijnswetten mag hij dan niet naar het slachthuis getransporteerd worden. Dus we moeten langzaam aan het idee wennen dat we hem hier in de stal moeten laten inslapen. En dan moeten we, vanwege diverse 'tracabilité'-wetten, ook nog eens bijna honderd euro betalen om hem door het destructiebedrijf op te laten halen.

Op zo'n moment zou ik wel eens willen dat we wat minder goed en liefdevol voor onze beesten waren, dat we Euclides direct een spuitje hadden laten geven, niet zoveel tijd geld en moeite in hem hadden gestoken. Ik denk dat het dan makkelijker was geweest om afscheid van hem te nemen.

Maar ja, als we harder waren geweest hadden we elkaar waarschijnlijk niet zo leuk gevonden en hadden onze vrienden en familieleden ook niet zo graag geholpen in de stal!

Dus Euclides: Met veel liefde ga ik toch wennen aan het idee dat je weggaat op een manier die we eigenlijk niet willen.