persperikelen

Bijna iedereen weet onderhand wel dat we een perswikkelcombinatie hebben die niet echt functioneert zoals hij zou moeten doen dus ik zal een korte update geven over de stand van zaken: We zijn helaas op een niveau aanbeland dat we (wij en de grote verkopende partij) alleen nog maar via advocaten en de juridisch expert met elkaar kunnen communiceren: de pers werkt nog steeds niet naar behoren en de grote club heeft nog steeds geen dealer die voor ons geregeld die aan het ding kan sleutelen. Het is logisch dat wij geen greintje vertrouwen meer hebben in de pers, ook al kan je er met veel moed, beleid en trouw wel wat meet persen.

Vooral het 2e deel van de laatste zin was voor de expert blijkbaar reden genoeg om in zijn voorlopig rapport op te nemen dat we geen schade hebben geleden!

Maar voor ons is het 2e deel van de laatste zin een houvast om niet nog meer kosten te hoeven maken: met veel moed, beleid en trouw kunnen we iets, ook al is het duidelijk dat we hier geen pers voor hebben gekocht!

Maar, toen we eergisteren gebeld werden door een collegaboer uit de buurt of we voor hem wat wilden persen en wikkelen konden we heel eerlijk zeggen: 'best, maar het ding is niet te vertrouwen'
Maar ja, hier in de buurt is iedereen wakker geworden en zijn dus bijna alle weilanden gemaaid, geschud en in banen geharkt dus de loonwerkers in de buurt kunnen de vraag bijna niet aan, de collegaboer wilde dus best het risico nemen en was allang blij dat zijn gras in balen kwam!

Zo gezegd, zo gedaan; mijn liefje gisteren om een uur of zes 's avonds naar het perceel terwijl ik hier de koeien ging voeren. Om 8 uur voor de zekerheid maar gebeld want het perceel zou met een goedwerkende pers in 2 uur klaar zijn. Maar niets van dit hoor: hij was nog niet halverwege omdat het ding het niet goed deed! Of ik maar even op de fiets een broodje wilde komen brengen.

Ik was wel verbaasd dat er zo nadrukkelijk werd gezegd: 'en dan fiets je maar rustig hierheen' Maar dat werd me snel duidelijk: het was best een stukje fietsen!

Maar oh, wat was het mooi! Wat jammer dat ik geen fototoestel bij me had! Het begon redelijk vlak gelukkig, maar na drie kilometer begon de weg te stijgen en toen ik nog weer twee kilometer later uit het bos kwam, was ik in een prachtig, beetje bergachtig gebied aan gekomen!

Snel het weiland waar geperst werd, omhoog geklommen om eens flink van het uitzicht te genieten; oh wat moest deze boer een gelukkig mens zijn, dat hij zulke mooie uitzichten had als hij op het land bezig was. Her en der kon je een dak zien, laag in het dal het meer en overal om me heen glooiende weilanden in diverse stadia: met koeien, met hoog gras, gemaaid en geschud, reeds in banen geharkt en een stuk verderop een loonwerker ook aan het wikkelen.
Beneden lag de weg met een mooi onderhouden stukje groen met picknicktafel en een grote gewikkelde baal gas tegen een hek.....

Een gewikkelde baal???? Die legt men gewoonlijk niet half tegen een hek...... toch maar even navragen.

En ja hoor: wij hebben niet zulke steile weilanden en hadden dus ook geen ervaring in de heftige werking van de zwaartekracht! Wat een geluk dat die baal net ter hoogte van een hek besloten had om de helling af te rollen; geen haag had hem tegen gehouden en hij zou met een noodgang over de weg het meer in zijn gerold!

Zo leert men steeds wat bij, en nu maar hopen dat het gedoe met de pers net zo goed afloopt als de rollende baal op het weiland van JP!

De hitparade

De hitparade van onze boerderij heeft niets met muziek te maken. Ook niets met mode of weet ik wat waar men hits in heeft. Nee, mijn hitparade gaat over lekkere dingen maken!
En de hitparade wordt gedirigeerd door de natuur en herhaalt zich zoals de seizoenen ook doen: Vorig jaar rond deze tijd kwamen de aardbeien mij mijn neus uit, ik had al van alles gemaakt; jam, ijs, taarten, mislukte likeur (tip: dit moet echt met brandewijn of 'eau de vie des fruits', niet met goedkope rum) Maar de hit was toch wel de ontdekking van de zelfgemaakte aardbeiensiroop!

Nu zijn de aardbeien wat later maar heb ik al wel 3 liter siroop gemaakt en ingevroren, hier wil ik het hele jaar van kunnen genieten. Ook ben ik heel benieuwd hoe de appelboom zich hersteld van een periode slecht weer want de appelmoes raakt ook langzaam op en dat is natuurlijk een herfsthit.

Afgelopen winter heb ik schoonmoeders geheime recept gekregen om zuurkool te maken. Eerst maar eens heel voorzichtig met 1 kool geprobeerd, maar je begrijpt: hoog genoteerd in de hitparade, dus toen we laatst op de markt waren hebben we wel 10 witte koolplantjes gekocht en wat mij betreft komen er nog meer!

Maar op dit moment wordt grijsgedraaid: vlierbloesemsiroop. Er staat juist 2 liter af te koelen maar ik ga zo direct snel weer met een emmertje op pad voor meer want het is bijna niet leuk meer zo zalig ruikt het in huis, laat staan over twee weken als de siroop goed op sterkte is en ik hem mag mengen met water of witte aligote wijn......!

En zo verandert de 'mode' hier in huis, al naar gelang de natuur/de moestuin mij aanbied.
Ben nu al benieuwd naar de volgende hit!

Oostwad en Schier

Soms (vaak) vragen mensen mij of ik het varen niet mis. Heel eerlijk kan ik ze dan vertellen dat ik het geen seconde mis. Mijn laatste jaar op zee was er natuurlijk een waardoor ik veel plezier in het varen heb verloren, maar voor de rest heb ik hier alle voordelen die je op een schip hebt ook: je zit en werkt op je eigen 'eilandje', bent eigen baas, elke dag ziet er anders uit, een fijne afwisseling van binnen en buiten werken, volop natuur om je heen, en als mensen ons bezoeken zijn ze op vakantie waardoor ik dan ook een beetje een vakantiegevoel krijg.

Maar, als ik dan heel eerlijk ben vertel ik de mensen ook dat ik het typische 'scharrelen op het oostwad' wel eens mis; de spanning of de geul nog wel ongeveer loopt zoals je 'm verwacht, de prachtige luchten, het droogvallen in de blub,...... moeilijk om uit te leggen wat ik precies bedoel.

Maarrrrrr volgens mij heeft het hondje het wel een beetje begrepen: van dat kleine stukje vaarhistorie heeft hij een klein vlakje uitgeknipt en mij hier op de boerderij mee "verblijd":

Ik weet niet waar hij in heeft rondgebaad maar hij stinkt naar de haven van Schiermonnikoog bij laag water! Ik voel me thuis.............

Feestje, geen feestje, feestje, geen feestje, toch een feestje

Dit weekend wisselde het elkaar in sneltreinvaart op:

Feestje:
- Het is mooi weer om te maaien
- We hebben een pers-wikkelcombinatie die we redelijk vertrouwen
- We hebben een Maaike en een stagiaire die trekker kunnen rijden, en we hebben twee trekkers, twee schudders en twee harken dus we kunnen lekker veel maaien!

Geen feestje:
- We hebben een stagiaire die zo weinig spieren heeft dat, als ze een uurtje op de trekker zit, er huilend af stapt omdat haar wervelkolom zo heen en weer schud
- Deze stagiaire denkt dat ze de dag erna wel kan rijden, met andere woorden: wij gaan ons niet in bochten wringen om een vervanger voor haar te zoeken. Na 1,5 uur blijkt dat ze het toch niet aan kan
- Maaike moet dus voor twee rijden omdat de boer het gemaaide gras moet persen en wikkelen. (hij was sowieso wel tot middernacht bezig, daar wilde ik hem niet nog wat werk bij leveren)

Feestje:
- De stagiaire is het weekend niet hier gebleven maar hoepelde zaterdagochtend op.
- De vee-artsen gaven een feestje omdat ze in een nieuw gebouw zitten. Erg leuk, erg gezellig, erg veel wijn, erg veel vlees op de barbeque (klein minpuntje: wij hadden niet gedacht dat het zo leuk zou zijn en we moesten nog 9 hectare harken en persen..... het bleef dus bij 1 biertje voor ons)

Geen feestje:
- Zaterdagavond om 21.00 toen er nog 3 hectare geperst moest worden brak er zomaar een arm van de machine af! Gelukkig konden we nog wel persen maar niet meer het plastic erom heen wikkelen.
- Voor zondag werd onweer voorspeld

Toch een feestje:
- De loonwerker kon zondagochtend ochtend om 11 uur de laatste 20 balen wikkelen!