Advertenties

GEZOCHT:

• Frans kinderboek (liefst in stripvorm) uit welke een veetransporteur kan leren hoe hij met koeien moet omgaan
• Zelfhulpboek (Franstalig) met de titel: 'Wat als ik veetransporteur ben en niet snap hoe koeien reageren'
• Diktaten behorende bij de cursus omscholing van veetransporteur tot vrachtwagenchauffeur

AANGEBODEN:

• Knuffelen met kalfjes, al uw stress verdwijnt! Nu een half uur voor 10 euro. Aanbieding van de week: 1 uur voor 25 euro!

CURSUSSEN:

• Heeft u wel eens het idee dat u een roepende in de woestijn bent? Dat u toch echt duidelijk aangeeft wat u wil en u heeft het idee dat niemand u hoort?? Misschien wil niemand u horen of misschien spreekt u niet de juiste taal! Nu: Franse communicatielessen 'omgaan met Franse veetransporteurs'
• Nieuwe cursus, start deze winter: 'hoe krijg ik niet gestresste koeien toch gestresst?' Cursusleider: M. te Morvan, speciale gast: een echte veetransporteur.

Spelende koeien

Als een koe 'tochtig' is, dan betekend dat dat ze "in haar vruchtbare periode zit", met andere woorden: dat een stier zijn werk mag doen. In Limburg zeggen ze dan dat de koe 'spelig' is. Ik weet niet of dat van het woord spelen is afgeleid maar je zou het haast denken: zo'n koe wordt onrustig, loopt maar wat heen en weer en andere koeien springen op haar rug (zoals een stier zou doen) en de koe in kwestie blijft dan gewoon staan. Gekkig door de hormonen dus.

In het Frans zeggen ze dat zo'n koe 'en chaleur' is. Inderdaad, chaleur betekent: heet. En dat is een stier dan wel als hij in de buurt van een tochtige koe is! Zie de drukte die we hadden met de hete stieren van de buurmannen in augustus.

En nu hadden wij afgelopen zomer een dilemma. We hadden een clubje koeien dat net een kalfje had gekregen, dus de eerste keer dat ze weer vruchtbaar zouden zijn, zou midden in de zomer zijn. In principe konden ze dus niet ver weg gaan weiden, want tsja, voor ons inkomen is het belangrijk dat er kalfjes komen dus we wilden niet te lang wachten met insemineren. Maar.... De weilanden rond het huis waren al in beslag genomen door de koeien die in de zomer zouden bevallen, en da's toch ook belangrijk! Enfin, we besloten de gok te wagen en de koeien met een eigen stier in een weiland te zetten.

Nu staan ze weer op stal en ik zag dat Popette tochtig was...... Dat kon toch helemaal niet na een leuke zomer met stier Dagobert??! Dagobert sprong wel op Popette maar "hij deed het niet".... Ach, dachten we, Popette is ook al oud, misschien is er wel wat mis bij haar van binnen waardoor ze niet drachtig is.

Gisteren kwam de vee-arts voor de controle van de 30 pinkjes die door de buurstieren bezocht waren en we hadden hem gevraagd direct even naar de koeien van Dagobert te kijken. En wat bleek? De een na de ander was "vide", leeg dus. Niet drachtig?! Potjandorie wat een pruts-stier dacht ik en die gedachte zag ik ook op het gezicht van mijn lief.

Totdat de vee-arts eens goed keek en het probleem zag: Dagobert is niet de grootste en we hebben wel grote koeien, was hij niet gewoon te klein om "hem er in te krijgen"???

Arme Dagobert......... Is er misschien met hem gespeeld?

Lofzang op mijn liefje

Ja, da's makkelijk he, een lofzang op je liefje......?! Hij is zo leuk en zo lief en zo grappig en..... NEE! Dat bedoel ik helemaal niet! Nou ja, hij is het wel maar daar ga ik echt geen blogstukje over schrijven hoor. En bovendien is dat ook nog behoorlijk subjectief allemaal.

De lofzang gaat over mijn liefje met zijn koeien.

Afgelopen donderdag moesten er weer kalfjes gewogen worden voor het stamboek. We doen dat altijd in de grote stal: weegschaal schuin bij een uitgang van een hok, kalfjes in dat hok en 1 voor 1 de weegschaal op manoeuvreren.

Maar die kalfjes moesten nog wel "even" in dat hok komen. En er was nog geen van de te wegen jongens in de grote stal, terwijl de stal al wel zo goe als vol was! Ik heb er gewoon slecht van geslapen......: 24 kalfjes met hun moeders in de nieuwe stal en 10 kalveren met hun moeders nog buiten in het weiland. Hoe gaan we dat oplossen?

Er werd ogenschijnlijk niets met mijn gedram gedaan:
"We moeten iets met die kalfjes, het is bijna donderdag"
"Ja je hebt gelijk maar het is zo moeilijk"
"Daarom moeten we nu al beginnen!"
"Ja maar........"

Dit is nog even geen lofzang. Maar nu komt het:

Ineens was dinsdag het plan in zijn hoofd klaar: "als we nu die en die daar heen doen, en die club daarheen en dan even de drachtige koeien er uit selecteren en ....." Etc. Het is duidelijk dat ik het niet bij kon benen.

Maar een uur later stond ik met open mond in de grote stal: mijn liefje zette een hok open, liep heel rustig en statig als een leraar tijdens een examen door de hokken, even een hand voor die neus houden, een aaitje over die bil, even een stok tussen die twee koeien houden en alsof de koeien het plan wel direct snapten werd gescheiden wat gescheiden moest worden en samengevoegd wat samengevoegd moest worden. Het was ondertussen zo goed als stil in de stal en dat is opmerkelijk. Het leek bijna alsof ik naar een stomme film stond te kijken.

Gelukkig werd ik snel uit mijn droom gehaald toen de club die naar buiten moest, samen was. Deuren open en oren dicht!

Al met al voor niets slecht geslapen: de weger kwam om 14.00 uur, om 13.30 uur was alles voorbereid en hebben we met zijn 3en als een ge-oliede machine de 34 kalveren gewogen.

Vrolijker

Eergisteren was het hopelijk de laatste dag van een periode met vies, grijs, nat, druilerig, koud herfstweer.

De koeien in de weilanden stonden al dagen te loeien en te klagen en ik werd er ook behoorlijk chagerijnig van. Zelf in de stal had het vieze weer zijn invloed: Om bijna niets werden er hoorns in flanken geprikt, koeien werden bij het voerhek weggejaagd om 1 miniscuul aardappeltje en sommige koeien sloten zich van lieverlee maar aan bij het klaagkoor van buiten. Het leek wel of alleen mijn lief zich niet liet be-invloeden, hij was de enige die vrolijk als altijd rond bleef huppelen (ja, zelfs hondje was suf en dullig!)

Maar wat moet je dan ook met dat weer? De administratie was bijgewerkt, het huis gepoetst, de k.i. rietjes geordend en geteld,......... Gelukkig bracht de post de nieuwe paspoorten van de laatst geboren kalfjes!

Dus ik kon fijn een middag "knippen en plakken": De paspoorten losscheuren van elkaar, de groene sticker erop plakken en alles op volgorde in de paspoortenmap. En snel kijken hoe de nieuwe kalfjes nu echt heten want doordat er ineens zoveel geboren waren, was ik het overzicht wel kwijt.

Jongens, bij deze mijn oprechte excuses aan iedereen die zo fijn mee heeft gedacht om namen die met een 'E' beginnen te verzinnen! Hele lijsten zijn er aangelegd, de mooiste namen zijn bedacht maar wat doet mijn lief bij het aanmelden van de kalfjes : in het grote systeem"? Vergeten dat die lijsten er zijn!

Kijk, sommige namen zijn heel leuk geworden: Elemente of Elodie bijvoorbeeld. Je kan zelfs zien wanneer mijn lief melig werd van het namen verzinnen: Er loopt hier nu ook een Elmex rond! En Ertje, ja Ertje moest ook wel Ertje worden genoemd: onze Vlaamse vee-arts heet Bert en hij heeft dit kalfje ter wereld geholpen. niets mis mee.

Maar lieve help, wat moet ik met een kalfje dat Examen heet? Of Euro???

Nee, ik weet het wel, de volgende keer vraag ik heel onnozel of hij mij eens wil laten zien hoe dat aanmelden nou precies gaat. Zo hou ik mooi een oogje in het zeil bij het invoeren van de namen!!

Moedergevoelens

Nee, dit stukje gaat niet over mijn moedergevoelens! Nee, ik verbaas me hier over de moedergevoelens op de boerderij an sich. Ging het maanden goed; moeders waren dol op hun kalfje, werden ongerust als ze hun kroost niet zagen en bijna aggressief als er "vreemden" (lees: wij) in de buurt kwamen,.......... Het is ineens weer een stuk minder vanzelfsprekend!

Als je nu de stal binnenloopt hoor je 'bèè bèè', zonder dat er een laag 'boeoeoe' als antwoord op volgt. Nee, we hebben een hok met twee dappere dodo's (de ene huppelt al goed, de ander zit nog in de hopsfase) en hangt er weer de zoetige lucht van kalfjespoep en poedermelk.

Je krijgt direct dat kinderen-voor-kinderen deuntje in je hoofd: 'als een kind niet eens weet wie zijn ouders zijn, dan lijkt een kind zo hulpeloos, zo kwetsbaar en zo klaaaaaaain te zaaaaaain'. Maar gelukkig hebben de bengels elkaar voor gezelschap en niet te vergeten Teigetje voor de warmte, ze zijn (dus) duidelijk niet ongelukkig!

Soms is het wat moeilijker, dan is de mama niet onaardig tegen haar kalfje, maar gewoon ongeinteresserd. Wat dan? Ikzelf vind het melk geven zo leuk dat ik al vrij gauw denk: 'laat maar zitten met die moeder, ik geef het kalfje wel melk'. Maar mijn lief is een stuk minder dom wat dat aangaat en houdt stug vol: moeder eten geven, vastzetten aan het voerhek, lekker over de rug kroelen en het kalfje helpen met de uier vinden. Eerst denkt de moeder vaak:'wat is dat voor gedoe' maar de aanhouder wint en meestal laat de moeder het kalfje na een paar keer wel toe.

En dan begint een proces dat nog vertederender is dan kalfjes melk geven: de toenadering van moeder tot haar kalf.

Vandaag moest ik er bijna om huilen: de moeder had haar kalf bijna 2 dagen genegeerd en vandaag werd het kleintje (eindelijk) helemaal netjes gelikt door moeder. Dat is toch het mooiste kado na een paar dagen onzekerheid?!