We hebben het wel over Ileanore!

Dit is Ileanore, eind 2008. Ik woonde net hier op de boerderij toen ik werd voorgesteld aan Ileanore. Het was een emotionele kennismaking want er werd bij verteld: 'Ik denk niet dat ze deze winter overleefd, ze is al oud en krakkemikkig maar wel de koe waarmee deze veestapel is begonnen'

Diezelfde winter kreeg Ileanore een prinsessekamer in de oude stal, waar ze als een koningin behandeld werd. Ze maakte er wel een zooitje van, maar hé; we hebben het wel over Ileanore!

Maar het heeft haar goed gedaan want heel 2009 was ze buiten en bijna niet te onderscheiden van haar jongere vriendinnen en (klein)dochters. Het ging zelfs zò goed met haar dat ze begin 2010 zelfs nog geinsemineerd werd en als eerste koe van onze club buiten stond!

Wel hadden we 'dankzij' haar geen mogelijkheid om een IBR-vrije status A te krijgen, want in een ver ver verleden is ze gevaccineerd geweest met een markervaccin dat hier in Frankrijk niet erkend word. Ze test dus altijd maar positief op IBR, terwijl men in Nederland zou zien: 'kijk, we zien het marker dus we testen niet de ziekte maar het vaccin'. Niet in Frankrijk; IBR is IBR en voor veel geld mochten wij alle dieren laten controleren en zo dus status B verkrijgen.

Zonde van het geld, maar hé; we hebben het wel over Ileanore!

En Ileanore bleef bij ons, ze is nooit meer drachtig geraakt en het was geen visitekaartje voro het bedrijf; zo'n magere schonkige holstein-achtige koe in het weiland. Maar hé; we hebben het wel over Ileanore!

Als er kenners in de stal kwamen, keken ze altijd wat verbaasd en  moesten lachen om het antwoord van de boer: 'deze koe is voor het museum'. Maar hé. we hebben het wel over..........!

Afgelopen jaar stond ze in een heel groot weiland met een club vriendinnen en (klein)dochters. De jongere garde was vaak achterin het weiland omdat daar nog best veel lekker gras stond, maar Ileanore was slimmer: die wist dat zij de koningin van de boerderij was en dat wij wel met een kruiwagen aardappels voor haar kwamen.
Want hé; we hebben het per slot over Ileanore!

En nu is ze dood. Zomaar patsboem, terwijl ze in de stal wat hooi stond te eten (ze had juist die ochtend nog 'gewonnen' en stond vooraan toen de aardappels werden verdeeld). Kaal hoor. De oermoeder van de boerderij. De beste oorflapperaar ooit. Mager, schonkig, ze zou nooit een prijs op een show winnen, maar nooit ziek en geweldig mooie, sterke en goede nakomelingen.

Gelukkig heeft super-Eddy vorig jaar een serie hele mooie foto's van haar gemaakt dus Ileanore hangt hier aan de muur, duidelijk aan het kijken waar de boer die emmers met lekkere korreltjes toch heeft verstopt, eigenwijs als altijd en als altijd de koningin van de boerderij.