Een genie beheerst de chaos

En u denkt nu allen dat de vakantie is begonnen daar bij Maaike op de ferme? In het kader: de koeien staan buiten dus daar hoef je niet veel mee, het gras groeit toch niet dus maaien zal ook niet hoeven, en de eerste geboortes zullen pas in september weer zijn.

Nou, (nog) niks geen vakantie! Hard werken moeten we nog!
Vorige week kalfjes wegen, en met heel veel kalfjes in dezelfde leeftijd, zijn er ook heel veel die gewogen moeten worden! Maar afgezien van goed voorbereiden (een genie beheerst de chaos); bijna alles naar binnen, kalfjes tijdelijk van hun mama scheiden, een slim systeem bedenken hoe we het wegen gaan doen zodat de kalfjes van club A niet gemengd worden met die van club B of C, zorgen dat de gewogen kalfjes ook niet de wijde wereld intrekken of over drinkbakken naar de stieren springen, is het een dag hard werken maar daarna waren we dan ook klaar.

Gisteren hebben we koeien laten scannen op drachtigheid, om daarna groepen te kunnen scheiden en herverdelen zodat de drachtige koeien naar verder weg gelegen weilanden kunnen, en de niet-drachtigen fijn om het huis blijven om, wanner de tijd daar is, geinsemineerd te worden of een romance met de stier te laten beleven.

En dat vergde een ander soort voorbereiding om de chaos te beheersen: welk kalf hoort bij welke koe, welke koe is wanneer geinsemineerd en welke koe is al eens "officieel" drachtig gescand? Voor mij dus werk om uit de chaos lijsten te creeeren waar ik gauw de benodigde informatie uit kon halen en bij kon schrijven wat de drachtcontroleur opmerkte.
Daarna dus het grote 'hergroeperingsfestijn' waar ik met verhit hoofd mijn lijsten na-ploos en mijn lief probeerde de goede koeien en kalveren tezamen naar buiten te jagen. (Uiteraard onder luid boe-geroep, wat de chaos in mijn hoofd alleen maar vergrootte)
Pfoe, na een paar uren topsport bij 30 graden hitte, leek het erop dat we geslaagd waren; die groep daar, die groep daar, en in de stal was de rust wedergekeerd.

Vannacht echter, werd ik uit mijn slaap gehouden door regelmatig geloei. Natuurlijk werd ik wat zenuwachtig: heb ik toch fouten gemaakt?? Maar nee, zo stelde ik mezelf gerust: ik hoorde maar 1 koe loeien, dus die zou wel tochtig zijn (ja ja, ik ben bijna een echte boerin!)
Achteraf gezien logisch dat ik maar 1 koe hoorde: de andere koe was toch in een ver-weg-weiland? Die heeft niet mij wakker gehouden maar de buren!
En ja hoor: vanmorgen liep er een kalf op de weg.......

Maar wacht eens! Dat was het kalf van (volgens mijn systeem) Annissa en die zou toch gewoon bij mama in het ver-weg-weiland horen te zijn?? En waarom loeide Chou-chou dan zo??
Bleek dat ik geen fouten had gemaakt maar dat wij als genieen de chaos van de winter niet helemaal beheerst hadden en de kalveren verkeerde nummers in gedaan!

Dus na een dag sporten gisteren, konden we deze ochtend ook weer sporten want tsja; het kalf van Annissa zouden we nooit zomaar in het weiland krijgen, dus moesten Chou-chou en kalf maar mee voor de gezelligheid en als die dan toch gingen, moest koetje D'amour (ja echt, zo heet ze!) met kalf ook maar mee, want elke koe minder in de stal te eten scheelt weer geld. Chou-chou wilde wel, D'amour wilde niet, in de chaos (die we heus wel beheersten) brak Annissa bijna door de afrastering om naar haar kalf te gaan, waardoor we alles maar weer in de stal lieten betijen. Koffie drinken, uithuilen en opnieuw beginnen!