Droogte en gekte

Dat de droogte de gedachtes beheerst van vele boeren hier in Frankrijk, mag geen nieuws meer zijn. Bij ons is het niet anders natuurlijk, al trekken mijn stokrozen zich er niets van aan!

Nu hebben wij het geluk dat we op een Nederlandse manier met ons gras omgaan, dat wil zeggen: er wordt tijd, geld en energie gestoken in een zo goed en hoog mogelijke grasopbrengst: kunstmest, stalmest, weideslepen, vroeg maaien.......

Door dit vroege maaitijdstip hebben we meer hergroei en kunnen we dus vaker van 1 perceel maaien! Kijk maar; de klaproos voelt zich best thuis in het weiland waar ik 10 mei j.l een foto van heb getrokken. Hij moet snel zijn zaad maken, anders is hij gemaaid voordat hij zich heeft kunnen voortplanten!

Maar hooi kunnen we niet maken dit jaar; eerst is het te droog waardoor het gras niet mooi groeide, nu is het gras voor hooi hoog genoeg maar is het weer te wisselvallig.

En dit gegeven leidt tot wanhoop bij onze buren: 80% van de boeren om ons heen heeft nog geen meter gemaaid omdat ze wachten op goed hooiweer. De situatie wordt nu wel erg nijpend voor hen, soms denk ik wel dat deze droogte ook gekte veroorzaakt:

Gisteren las ik eerst dat er vlakbij 2 loodsen in de brand zijn gevlogen; er was tòch geprobeerd hooi te maken maar ze haaden het niet goed genoeg kunnen laten drogen waardoor er broei is ontstaan. En dan krijg je een brand waar de brandweer niets aan kan redden helaas.

Nog geen 2 uren later rijden we van de markt naar huis en zien we een collega in de regen maaien, zo droogt het gras natuurlijk helemaal niet (en voor gewikkelde balen hoeft het gras niet superdroog te zijn, maar drijfnat is wel het andere uiterste!)

Die regen van gisteren zorgt bij ons hopelijk voor precies zoveel groei dat onze koeien nog even tevreden blijven in de weilanden, al zal het Ileanore worst zijn: als een prinsesje heeft ze een halve hecatre voor haar alleen; dat krijgt ze niet kaal gegeten!