donderdag 30 september 2010

een grauwe dag met een wit randje

Gisteren heb ik foto's gemaakt van mijzelf op de grote groene trekker met een kar vol mest erachter. Oh, wat was ik trots op mezelf; ik kon en mocht helemaal alleen die volle karren mest naar een weiland rijden en daar de mest verspreiden. Hopelijk kunnen jullie wijs worden uit de foto:



Vandaag was ik lang niet zo trots meer........: het was de hele dag al grijs en grauw, ik had de halve nacht niet geslapen vanwege de rugpijn, mijn boer had de hele ochtend al aan de telefoon gezeten voor overleg over de gemene leugens die de dealer en grote verkopende partij van de perswikkelcombinatie allemaal aan de rechtbank schreven, door het grijze weer wilde de kachel ook al niet goed branden,............. ik zal vast ongesteld moeten worden want niets, werkelijk niets kon me opvrolijken: geen dropjes, geen boterhammen met hagelslag, geen eindelijk rijpe peer van eigen boom, geen vrolijk liedje op de radio, nee zelfs werd ik niet vrolijk van de eerste keer dat het achteruit rijden met die kar achter de trekker vrijwel foutloos ging!

Jullie kennen dat vast; typisch een dag die je maar als verloren moet beschouwen.........
Ik stond me dat juist te bedenken toen ik "onze" witte reiger voorbij zag vliegen. Majesteitelijk zo mooi; een sierlijke witte vogel scherp afgetekend tegen de grijze lucht........ Ik hield gewoon mijn adem in zo indrukwekkend.
En het mooiste van alles: daarna geen seconde meer last gehad van al mijn zieligheid!

zondag 26 september 2010

Boerenverdriet


Vorige week was er een uitzending op de Nederlandse televisie met de pakkende naam: Boerenverdriet. Deze uitzending ging uiteraard over de crisis die zich momenteel in de landbouw voltrekt. Ikzelf vond het een eerlijke uitzending, maar daar kunnen de meningen over verschillen. Wel heb ik een keline aanvulling op het begrip boerenverdriet:

Hier thuis hebben we namelijk af en toe ook last van boerenverdriet. Natuurlijk verdriet over een koe die gestorven was tijdens de geboorte van haar kalf (Met het kalf gaat het prima trouwens: groeit als kool en maakt heel erg veel lawaai als hij vind dat het tijd voor zijn melkje is) Maar vooral veel boerenverdriet over de Tokkies: onze kippen.

Eerder had ik al geschreven over het zielige kipje dat steun zocht bij goedzak Euclides en de heerlijke kippesoep, oh nee: hanensoep, van de aggressieve seksmaniakken. Nu hadden de overige 6 kippen ook min of meer rust; de enige haan die hier nog rondloopt is absoluut geen macho en heeft blijkbaar weinig behoefte aan nageslacht. Maar hierdoor konden de kippen ontdekken dat het zielige kipje wat extra aandacht kreeg van ons. Al snel aten zij het geheime bakje met kippevoer leeg en jaagden het zielige kipje weg.

Het zielige kipje zocht heil bij andere goedzakken: Rosie, Aphrodite, Blanche, Stephanie en Unique. En echt: dat zijn lieve, goede koeien.

Maar niet als ze net een kalfje hebben gekregen, dan beschermen ze vurig en fel hun kleine lieveling tegen allerhande indringers! Het maakt hun niet uit wie die indringers zijn, er wordt soms echt aangevallen. Nu is een indringer (hondje) te snel voor ze en de andere indringer (boer) te slim maar de laatste indringer (het zielige kipje) was dat beide niet...........

Nog meer kippesoep dus maar vooral veel boerenverdriet!

Nog maar nauwelijks bekomen van dit verdriet kwam mijn moeder met een auto vol plantjes die zij en haar vriendinnen uit hun tuinen hadden geschept, speciaal om mijn tuin op te fleuren. Vol liefde zijn deze plantjes in onze 'tuin' geplant en zonder enige schroom scharrelden de kippen de plantjes weer los!
Om nog meer boerenverdriet te voorkomen hebben we de tuin beschermd tegen kippen, katten, hondjes en ander gespuis dat vergeet voorzichtig met de nieuwe plantjes te zijn!
Niet echt fleurig maar wel doeltreffend.
U ziet en leest: boerenverdriet gaat niet alleen maar over de lage melk- en vlees prijzen.

maandag 6 september 2010

bizar ongeluk waar wij aan zijn ontnapt

En dit was waar ik 25 juni jongstleden zo bang voor was:

Hooibaal wordt cellist ELO fataal
LONDON - Mike Edwards, in het verleden lid van de Britse rockgroep Electric Light Orchestra, is om het leven gekomen door een bizar ongeval. Britse media meldden zondag dat de 62-jarige cellist tijdens een rit in zijn busje werd geraakt door een hooibaal van ruim driehonderd kilo. De muzikant was op slag dood.

Edwards reed vrijdag over de A381 in het zuidwesten van Engeland toen hij werd verrast. De mogelijk verkeerd geplaatste ronde hooibaal was van een steile helling gaan rollen, vloog dwars door een heg en belandde circa vier meter lager op het voertuig van Edwards.

Aldus het eerste deel van een artikeltje dat ik vandaag op de site van de Volkskrant las.

Zoals het ons ook is overkomen net toen Murphy even sliep, zo is het de boer in Engeland ook overkomen en toen was Murphy klaarwakker!

Brrrr arme Edwards, wat een verlies voor zijn familie. Maar ook arme boer; wat een heftige uitwerkingvan een klein foutje. Zal hij ooit nog weer balen durven persen?

zaterdag 4 september 2010

Soms heb je alles tegelijk


Arme vee-arts...... Of nee beter: arme koe......... of misschien: arm kalfje.....?????

Achter het huis lopen een tiental hoogdrachtige dames die we goed in de gaten houden. Dus toen ik een creatieve uitspatting had en dacht: laat ik eens kijken of ik mooie foto's van de koeien kan maken (voor het gemak vergetend dat ik dat al heel vaak heb geprobeerd en er altijd juist eentje met de oren flappert als ik afdruk waardoor mijn gedroomde serie foto's een droom zal blijven) leek het logisch om dat achter het huis te doen zodat ik twee vliegen in een klap zou slaan: mooie foto's en even de dames gecontroleerd.

Nou ik was nog niet in het weiland of ik zag het al: 1 kalfje vond het mooi geweest daarbinnen en wilde wel naar buiten.

Nu wisten we bij deze koe dat de kans op een keizersnede aanwezig was dus huppetee mijn liefje van de tractor gebeld en het afkalfhok schoon ingestrooid. Wij alles mooi voorbereid en de koe werkte prachtig mee dus na heel korte tijd konden we de vee-arts bellen.

En toen begonn het: de vee-arts die kwam is ons aller doctor J; een chagrijn eerste klas, hufterig en horkerig als het maar kan, maar heeeeel erg kundig (en als er een biertje of een wijntje in zit is hij heus wel eens aardig). Het kalf bleek behoorlijk groot te zijn dus moest het met een keizersnede ter wereld komen. En op het moment dat dokter J het eerste verdovingsspuitje zette besloot de koe dat ze al dat gedoe helemaal niet zo leuk vond. En haar persweeen deden ook best zeer Dus koetjelief stond wat ongemakkelijk op haar poten te wiebelen, wat te kreunen en wilde af en toe gaan liggen. En dat moest ze juist niet doen!!

Terwijl wij lieve woordjes spraken en over haar kop en staart kroelden, werd de veearts steeds chagerijniger: hij vond dat we de koe een neusklem in moesten doen. Nu is zo'n neusklem echt iets voor uiterste nood: hij doet behoorlijk zeer als de koe beweegt dus het idee is dat de koe dat bewegen wel zal laten.

Nou meneer de veearts: dat was ons idee niet en wij hebben genoeg vertrouwen in jouw kunde dat wij dit 'martelapparaat' niet gaan gebruiken! De koe kon geen kant op, kon alleen maar af en toe een poot optillen (waardoor wel haar hele lijf bewoog, dat moet ik toegeven)

Arme veearts; vloekend en tierend dat hij hier nooooooit meer wilde komen (heeft hij vaker gezegd) en mopperend dat hij zo toch niet kon werken (toevallig weten wij dat de voorzieningen voor keizersnedes bij sommige collega's een stuk beroerder zijn) heeft hij een mooi en gezond kalf ter wereld gezet.......

Arme koe; terwijl de zwangerschapshormonen door je lijf gieren moet je het gemopper van dokter J aanhoren......

Arm kalfje; ben je net ter wereld en heb je bedacht dat je best wel graag een slokje melk zou willen hebben (beeeh beeeh beeeh) moet je wachten omdat het hechten zo lang duurt........

Maar gelukkig is de arts echt heel kundig en heeft hij zijn werk weer eens voortreffelijk gedaan waardoor ik nu mag zeggen:

Arme Maaike; omdat dokter J zo chagerijnig was en mijn liefje zich daar niets van aantrok (en de koe evenmin) zag hij geen andere oplossing dan mij maar gewoon te negeren. Ach ja, je moet ergens heen met je frustraties dat snap ik ook wel......

Arme boer; die mag nu een paar uur later dan gepland het gemaaide gras gaan persen en zal dus ng wel tot erg laat bezig zijn.........