Twee weken geleden zijn we naar het feest van de Charolais geweest hier in het dorp. Dat feest bestaat uit twee delen (drie eigenlijk, maar dat tussendeel bestaat voornamelijk uit veel wijn drinken tussen deel 1 en deel 2, het diner dansant, in)Overdag is er een grote show van allerhande dieren: kippen, hanen, pauwen, konijnen, duiven en natuurlijk de Charolaise schapen en de Charolaise koeien.
Erg leuk en mooi allemaal maar die middag is wel bewezen dat ik een softie ben, een weich-ei en een sisi. We liepen langs de konijnen en ik vond al die snuffies, nijntjes en flappies zo leuk en lief, ik zou ze allemaal wel willen hebben! We hebben er ook ruimte voor want een vorige eigenaar had ook konijnen, we hebben een schuur vol hokken.
Maar ik heb me nooit gerealiseerd dat die konijnen voor de slacht gefokt werden! Meteen wilde ik geen konijn meer.
Nu hebben we thuis dus de discussie; ik vind dat beesten met een hoge aaibaarheidsfactor niet gegeten moeten worden, mijn lief vind dat onzin, onze koeien hebben toch ook een hoge aaibaarheidsfactor? Zelfs kippen hebben dat! En daar heeft hij weer een punt.
De fransozen doen er allemaal niet zo moeilijk over; als je maar weet waar iets vandaan komt, en je dus zeker weet dat er niet mee gesjoemeld is. En het stuk chauvinisme dat ze hebben natuurlijk. Ze eten het liefst lokaal geproduceerd voedsel en in ieder geval moet het frans zijn.
Dus na de beestenshow zie je her en der trotse slagers hun waar aankondigen: "het vlees in onze winkel had de zoveelste prijs op het Charolaise feest en is daar en daar (dicht in de buurt) geboren en gefokt, komt het kopen, komt het eten!!"
En daar kan en wil ik wel van leren; niet hypocriet hopen dat vlees vierkant in blokjes uit de fabriek komt, maar eerlijkheid en duidelijkheid over eten, met foto's van de koe en haar boer erbij.
(Maar toch wil ik nog geen konijnen............ voor mij is de oplossing: ik eet toch ook geen konijn)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust je reactie achter!