Nou ja, ik weet niet of het komt door goede ruilverkaveling of door een rijke slimmerik die 200 jaar geleden ervoor heeft gezorgd dat onze boerderij zijn weilanden allemaal aan elkaar heeft. Maar zoals onze buren daar 2 hectares hebben, 3 kilometer verderop weer eens 4 hectares, daar nog wat en daar nog wat, zodat ze wel een tijdje in de auto zitten om hun koeien te controleren, zo hoef ik alleen maar op het fietsje te springen, even naar het dorp en terug te sjezen en ik heb alles gezien. Oké; bijna alles. (Ik hoop dat het op de foto duidelijk is; onze boerderij is roze (zo mannelijk), de weg is blauw en het begin van het dorp geel).
Lekker makkelijk.
Een groot voordeel is ook dat we dus geen veekarretje nodig hebben om de koeien van het ene weiland naar het andere te krijgen. Wij moeten even opletten dat we een tijdstip pakken waarop de Fransoos aan de warme hap zit, we zetten twee hekken open en de koeien lopen wel van het ene weiland naar het andere!
Dit laatste is ook wel een nadeel: de koeien van de buurman zijn gewend om op een veekar te stappen, als een handelaar hier zijn kar klaar heeft om koeien op te laden, dan breken onze dames de tent af: ze durven er niet op!
Maar, alle weilanden rondom de boerderij is toch echt een groot voordeel. Vooral als er een koe over een volledig verzakt hek stapt omdat ze graag even bij wil kletsen met de dames aan de overkant van de weg!
Op het moment dat de buurman belde dat er een koetje van ons op de weg liep, was mevrouw al bijna bij de boerderij. Simpel; ze (her)kent de weg.
Ik geef toe: dit blogstukje had ook de titel 'het belang van een goede afrastering' kunnen hebben..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust je reactie achter!