Een onbedoelde primeur oftewel: de waarde van lijstjes

Zoals mensen die een tuin hebben graag voor de grap wat tegen elkaar opsnijden dat de bollen al uitkomen, zo snijden boeren graag wat tegen elkaar op wanneer ze de eerste koeien weer buiten hebben. Niet om persé de beste te zijn, maar gewoon omdat dat betekent dat het mooie weer er echt aan zal komen!

Nou, ik kan je vertellen: wij hebben de primeur hoor! Niets geen lullig groepje van 6 pinken, maar direct een hele groep van 60 beesten buiten! Al was deze primeur niet echt gepland.......:

Gisteren was het precies een week geleden dat ik met onze lieve vriend van Maison Bellevue in een zwaar beladen auto (zie zijn blog maar eens via de link hiernaast) van Nederland tot hier voor de deur heb meegereden na een heerlijke korte vakantie waarin ik veel, maar helaas niet alle, vrienden weer eens wat uitgebreider heb kunnen zien en spreken.

Van die vakantie heb ik niet alleen maar fijne herinneringen, eetkamerstoelen, stofjes en lampen meegenomen: ik was amper thuis of ik kon al bijna niet meer ademen van de keelpijn en twee dagen later had ik overal spierpijn van het hoesten.......

Dat kon ik er haast niet bij hebben want ik moest al mijn energie steken in het acclimatiseren: hoe ging het ook al weer? Niet vergeten vlees uit de vriezer te halen, niet vergeten brood te bakken, niet vergeten dat Frommel geen melk meer hoeft, niet vergeten dat hij juist wèl graag korreltjes heeft et cetera.

Dus toen mijn liefje me vroeg of ik eens naar het hek van de nieuwe stal wilde kijken omdat hij had gezien dat de touwen waarmee die vastzaten wat lossig waren, riep ik: straks weer vragen, ik moet eerst een lijstje aanleggen van wat ik allemaal moet doen!

Prompt vergat ik een lijstje te maken en dus ook het wat losgeraakte knoopwerk......... Tot ik vannacht wakker werd van heel veel lawaai uit de stal:

Het was direct duidelijk dater wat meer aan de hand was dan een kalfje dat door het voerhek was gesprongen, en het duurde niet lang voor ik me het vergeten lijstje weer herinnerde!

Gelukkig hebben we de uitgebroken beesten niet uit het dorp hoeven ophalen: een deel was direct de grote stal ingelopen, het andere deel heeft ons erf links laten liggen om 30 meter verder linksaf te slaan: het weiland op dat direct om het huis ligt!

Een geluk bij een ongeluk dus en nu ga ik als de wiedweerga een lijstje maken van alles wat ik moet doen!