In de winter staan bij ons alle beesten op stal. En dan krijg je te maken met een aantal "typische winterproblemen" of, voor de positivo's onder ons: "winterse uitdagingen". De eerste is de mest. De beesten staan op hun eigen mest met elke dag (en soms 2x per dag) een vers laagje stro. Deze methode, zo hebben ze honderden jaren geleden al ontdekt, zorgt voor hele goede gecomposteerde mest waar het gras in het voorjaar lekker van groeit.
Maar ja, in de winter is het moeilijk de hokken uit te mesten. De voorkant gaat nog wel maar als je ook achter in de hokken wil scheppen, zal je toch de beesten naar buiten moeten doen. En dat was nu juist deze winter zo goed als onmogelijk met continue sneeuw, afgewisseld met heel erg veel regen. Achter in de hokken lijken de hekken dus wat lager dan voorin.........
Een tweede uitdaging is de vruchtbaarheid van de koeien. Aangezien wij kunstmatig insemineren is de winter daar een goede tijd voor. De meeste koeien hebben in de late zomer en de herfst hun kalfje gekregen en zijn nu dus wel klaar om opnieuw zwanger te worden.
En deze twee uitdagingen samen hebben ons voor een hele gekke verassing gesteld:
Dizzy (het stierkalfje dat afgelopen lente zoveel kabaal maakte toen hij van zijn mama gespeend werd) staat met wat vrienden in een hok naast koeien. En laatst waren er 2 tochtig.......... Je kan je voorstellen dat Dizzy nu al zo oud is dat al zijn hormonen goed op dreef raakten. Maar wat wij ons nooit hadden bedacht was dat hij zo hitsig werd dat hij over het hek is gesprongen om de dames te dekken!
Oef. Tsja. Euhm...... Gelukkig hadden we nog wel een stuk vangrail liggen dat we achterin het hok boven het hek konden knutselen. Jammer van dit ongelukje maar alles met een sisser afgelopen en geen gebroken poten ofzo. We konden rustig verder met de bezigheden.
Een paar dagen later was er weer een koe tochtig. Wat waren we blij dat we die vangrail hadden gemaakt want Dizzy liep als een opgewonden standje langs het hek te ijsberen.
Ik was dan ook erg verbaasd toen ik geroepen werd om snel naar de stal te komen, ik hoorde wel de naam Dizzy, maar dat had ik vast verkeerd verstaan. Maar nee hoor! Hij hing met zijn buik over het hek en kon niet meer voor of achteruit.......... Met berekracht is hij naar de goede kant gewipt (voor ons dan, hij wilde liever aan de andere kant zijn.....!) En snel nog een stang geknoopt om ergere ongelukken te voorkomen.
Ooohh, laat het snel een tijdje redelijk weer zijn zodat we de beesten een dagje naar buiten kunnen jagen om de hokken uit te mesten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust je reactie achter!