Circle of life

Gisteren hebben we Claudia geinsemineerd. Nou is dat niet zo'n bijzondere mededeling want in de winterperiode zijn we bijna elke dag wel aan het insemineren. En dat 'we' is ook vrij veel gezegd, het komt erop neer dat vriendjelief het insemineren doet en ik erbij sta om, als de koe onrustig is, de staart in bedwang te houden en rustgevend over de rug te kroelen.

Claudia was gisteren erg rustig dus ik stond een beetje voor Piet Snot in het donker in de mest te kijken hoe het ging. Genoeg tijd om eens wat te mijmeren!

Toen ik vorig jaar november net hier woonde, hebben we een 'jeugdhonk' gemaakt voor een stel kleine kalfjes, waaronder Claudia (en Draco, het stiertje dat laatst zomaar dood lag, en Dauwe het gekke stiertje dat niet door het voerhek durfde te eten, en Diddl het vechtersbaasje die een manke poot had net op het moment dat er een veehandelaar kwam kijken)

Het jeugdhonk was in de oude stal, ik heb het grut dus leuk zien opgroeien! Claudia was 1 van de eersten die te dik was om door de opening te kunnen, met andere woorden: ook groot genoeg om met 2 vriendjes in een hok apasrt te staan. Die twee vriendjes waren mannetjes dus toen Claudia voor het eerst tochtig was, schoot ik in de stress; bang voor een tienerzwangerschap.

Later ging Claudia met wat vriendinnen naar buiten, nog wat later werd de groep vergroot tot de 30 pinken waar de stieren van de buurmannen zo dol op waren.

En nu is ze dus al groot genoeg om drachtig te raken!

Toen ik dit aan vriendjelief vertelde was zijn reactie: maar je kent Claudia helemaal niet als pasgeborene. Nee, ik denk dat als de eerste waar ik de geboorte bewust van heb meegemaakt zelf gaat bevallen, ik emotioneel ga worden!

'The circle of life.......'

Ik snap het niet meer.....

Twee dagen na de gekke rodeokermis kwam de veearts terug om na te gaan of er heftige reacties waren op het ingespoten goedje. Gelukkig hoefde hij niet weer op de ruggen (als ik dat eerder had geweten had ik die nacht een stuk rustiger geslapen!), maar kon hij gewoon langs de koeien lopend bepalen of er ernstige reacties waren of niet. Tot onze schrik vertoonden een paar koeien dikke bulten, van hen moest er bloed genomen worden voor nader onderzoek. En wat bleek: er is zowaar een koe bij ons in de stal die bij uitgebreid bloedonderzoek niet negatief test op TBC!

De rodeorijder had ook van alle koeien bloed afgenomen voor regulier bloedonderzoek, wat verplicht is voor beesten ouder dan twee jaar. Helaas moesten bij ons alle beesten ouder dan 1 jaar er ook aan geloven aangezien een stiertje dat in oktober verkocht was, in november positief getest was op een ziekte die ze brucellose noemen.

Maar goed, een dikke week vol spanning dus. Alle boeken zijn uitgeplozen: hoe kan dat stiertje wel die ziekte hebben en zijn vriendjes die meeverhuist waren, niet? Hoe kan het dat we pas 2 maanden na de testuitslag iets horen? Hoe kan hij ueberhaupt besmet zijn geraakt? Hoe kan het dat er in de hele stal maar 1 koe TBC heeft? Hoe kan zij dat opgelopen hebben? Hoe, hoe, hoe?

Gelukkig waren gisteren alle uitslagen van de onderzoeken bekend en kwam de veearts langs om uitleg te geven. Met modderlaarzen en brandende peuk om zijn imago hoog te houden, heeft hij heel netjes alle tijd genomen om alle hoe's te beantwoorden.

Maar veel zinnigs kon hij er eigenlijk ook niet op zeggen: 'tja, is Europa he' en: 'niet negatief getest zijn, betekend niet perse een positieve uitslag' en: 'het zal een a-typische reactie zijn'. Nou ja, de maalstroom in onze hoofden was duidelijk niet gestopt. Ondanks dat het nu bekend is dat de hele veestapel, op die ene koe na, gezond is.

Jullie begrijpen dat er dus weinig rust in het hoofd was om deze blog bij te houden, het was een week vol vraagtekens en hersenkraken. Maar nu kan het hoofd even rust hebben; alle beesten gezond, de ene koe moet verplicht weg, (ook al heeft zij zeer waarschijnlijk geen TBC), kalfjes gezond, zaterdagavond dus vast iets leuks op TV.

En ja hoor; een gekke aflevering over een restaurant en zijn gasten. Alle tafelgesprekken zijn even bizar. En toen bleek dat een tafelgesprek was tussen een Nederlander en zijn Franse vriend, zei mijn hoofd: ho! stop! Zo gek nadenken heb je de hele week al gedaan, de gekte van Nederlands gesproken op de Franse TV is teveel!

Dus ben ik maar een blogje gaan schrijven........

Rodeo en TBC

Honderd kilometer bij ons vandaan heerst er TBC onder het vee. Best ver weg dus daar hebben wij niet direct mee te maken. Maar TBC wordt onder andere ook door wilde zwijnen overgebracht en dan lijkt 100 kilometer ineens heel dichtbij want het wemelt hier van de wilde zwijnen!
Om de boel onder controle te houden (en mede daarme gepaard gaande: om de exportstatus van het departement veilig te stellen) moet iedereen in de Cote d'Or verplicht alle beesten ouder dan 1 jaar laten testen.

Nu wist ik niet wat zo'n test inhield maar dat was makkelijk uitgelegd: in de nek worden 2 plekjes kaalgeschoren en op beide plekjes word een goedje ingspoten. Ook word de huiddikte gemeten op de kale plekjes. Aangezien het twee verschillende goedjes zijn, kan men na een paar dagen door middel van weer een huidplooimeting bepalen hoe groot het verschil is en op de een of andere manier kan men daaruit opmaken of het beest wel of geen TBC heeft........

Niets voor ons dat geklooi aan beesten, maar ja, onder een verplichting kan je niet uitkomen en het is in het belang van alle koeien in de omtrek dus gisteren hadden wij (met wat moeite) alle dieren vast aan het voerhek toen de speciaal hiervoor ingehuurde veearts aan kwam rijden.

Uit de auto stapte een Franse variant van een Viking, of van een hardrocker, het is maar hoe je het bekijkt: een lange man met een enorme bos lang krullend haar, slordig in een soort staartje boven op zijn hoofd vastgebonden. Ik stond met mijn drie truien aan verbaasd te kijken naar zijn blote armen maar snel werd er iets duidelijk.

Of wij de hekken extra konden borgen vroeg hij terwijl hij scheenbeschermers om bond. Jullie denken nu hetzelfde als ik: "huh?"
Ja hoor: hij wilde boven op de koe zitten tijdens het werk! Dat was makkelijker zei hij.........

Maar dat vonden onze koeien niet! We begonnen bij de nieuwe stal, inderdaad waar de pinken staan die het grootste deel van hun leven geen mens dichterbij hebben gezien dan op een afstand van drie meter (als we in de weilanden gingen kijken hoe het met ze was). De veeartsviking had dus geen 3 truien nodig; het werd een rodeo, gewoon eng om te zien!

Hij was wel zo aardig om de gegevens van de huidplooien in het engels aan mij door te geven, ik moest administreren en was benauwd dat ik fouten zou maken. Nog nooit heeft een man zo vaak seks tegen me geroepen: 'five point seks', 'seks point srie' etc.!

Gelukig stonden de koeien in de grote stal niet allemaal netjes naast elkaar, er was heel regelmatig een opening vrij waardoor meneer het te gevaarlijk vond om boven op ze te gaan zitten. Het spijt mij voor zijn lamme arm (over het hek heen de nekken scheren en meten) maar ik vond het een stuk rustiger werken zonder kermisrodeo!

En overmorgen komt hij weer.......

Wat is oud?

Een paar dagen geleden was mijn oudste vriendinnetje jarig. Niet de oudste qua leeftijd, maar de oudste qua leeftijd van vriendschap. Zoalang ik me kan herinneren zijn we vriendinnen. Ze is nog geen 9 maanden ouder dan ik, nu zou ik zeggen dat we even oud zijn maar dat was vroeger niet zo!

Oohh, wat was ik jaloers toen zij de geweldige leeftijd van 5 jaar had bereikt. Dan was je wel echt groot vond ik. Helaas moest ik nog heeeeel lang wachten voordat ik zo groot was. En het jammerlijke: als ik eindelijk 5 was, kon zij al weer uitzien naar haar 6e verjaardag!

Maar ja, naarmate je ouder word, veranderd je idee van wat oud is. Helemaal nadat ik op een schip heb gevaren dat meer dan 100 jaar oud was! En nu, wat is nu 'oud'? Sinterklaas? Vorig weekend bleek in ieder geval dat ik te oud was voor de dichtsbijzijnde discotheek. Wat een herrie, verschrikkelijk! De vrienden van mijn liefje hadden dikke lol, ook al zijn zij stuk voor stuk bijna 10 jaar ouder dan ik. Ben ik misschien te jong voor de disco?

Tussen de bedrijven door heb ik me op de plee gestort; ik was dat gewolkte oudroze behang met bruine lekkagevlekken meer dan zat en trok dat oude behang eraf. Daaronder kwam ik nog ouder behang tegen, heel hip okergeel geverfd! (Met een schattig bloemenrandje van beschilderd stof; weet nog niet of dat oud is of ook al weer hip...) En onder dat okergele behang kwam de oorspronkelijke muur tevoorschijn, net zo hip maar dan lichtgeel!

Wat is oud? Ik weet het niet meer..... Het jongste blijkt het oudste en het oudste het jongste?

Nou ja, ik verheug me al op een plee zonder roze wolkjes, of het nieuwe behang nu oud of nieuw is boeit me niet meer na bovenstaande ontdekkingen!